Je maakt me bang voor later, werk zoeken, smeltend water, crisis, geld en banken, teveel eten en toch willen afslanken.
Mijn kapster heeft haar schouder gebroken en mijn uiterst linksboven hangende kies die is ontstoken. Ik verlies precies stukjes van mezelf met het verlopen van de tijd.
Lieve toekomst, je doet me schrikken als ik kranten lees, als ik op het toilet zit met mijn broek op mijn enkels en mijn neus op feiten, koppen, problemen die we moeten stoppen, oplossen en het gebrek aan groene lucht of bossen bloemen voor de bijtjes.
We zijn met teveel, toekomst, teveel voor jou om te dragen. Wat kunnen we doen om jou te helpen, het vergiet te stelpen, welke vragen moet ik stellen opdat u het beter zou?
Ik ben zo bang, toekomst dat we verder moeten zonder jou.