Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
May 2019
Ik steek over, kijk met opzet
langs die grijsgekleurde rover,
zet mijn stap en passen, pas
dan op, roept iemand, stop!

Plassen bloed, kil, het is te laat,
de wereld eens zo luid, stil
op straat, enkel iemand die tegen
de hulpdiensten praat.
Hij zegt:
'Hij had die auto niet gezien, wilde
oversteken, leefde met te grote teugen.'
Daarmee zonder zelf te weten,
zonder zekerheid, een omvergeblazen
leugen.
Ik voel me onreanimeerbaar
Daan
Written by
Daan  Belgium
(Belgium)   
109
 
Please log in to view and add comments on poems