tilki
sıyrılıverdi
monoton yuvasından
poligam soludu göğün rengi
lanetledi uçan bulutlar
ve günah aktı oluk oluk
bin şükür mezrasından...
tilki
hemcinsine gebe kaldı
çakal’ın yürüdüğü izden
izler ve remizlerdi
temizdi
kaçak eti gizleyen
halde
pele'ydi günlerden
aylardan şubat..

çekildi gözden sürme
gerildi foseptik kokular

ve
ve
ve!

bir tilki
bir tilkiyi doğurdu
ana kız birlik olup
bir çakalı doyurdu...