તરસી રહ્યા છે કર્ણપત મારા, સાંભળવા પ્યારના એ મીઠા બોલ.
કોયલ જેમ કુકે, એમ મારા દિલમાં, તું પણ મિસરી ઘોળ.

સાંભળી જે, પાગલ થઇ, ડોલું હું ખુશી થી.
શું થાય, પ્યાર કરવાની ભુલ થઈ ગઈ, આં ઋષી થી.

બોલે નહિ તો, આંખો થી પીવડાવી દે, પ્યાર ના થોડા જામ.
વિચારીશ નહિ તું, શું આવશે આનો અંજામ .

શર્મા નહિ તું પ્રિયે, હૃદય તારું નિખાલસ બની ખોલ,
બસ હવે ન તરસાવ, બોલી દે પ્યાર ના એ મીઠા બોલ.

Armin Dutia Motashaw