Friends are the scales
to approach the sky
M.P



Mε νανουρίζω και θυμάμαι.
Τότε που είδα έναν τυφλό,
να προσπερνά ένα δρόμο,
μια βροχερή μέρα του Οκτώβρη.

Ή τον ρόγχο, που έβγαινε
από το στόμα του θείου,
πριν πεθάνει μέρες έξη.


Έξω η πολιτεία κοιμάται
ένας  γέροντας κοιτά τον ουρανό

Ένα στρουμπουλό παιδί στην άδεια πλατεία μαζεύει  πώματα από κόκα κόλα.

Στο  Παράθυρο αντικρύ κουνήθηκε η κουρτίνα

Το διπλανό κτίριο σκοτεινό

Κάποιοι περαστικοί κοιτούν με περιέργεια

Την γωνία τα σκουπίδια  
σαν παρασκήνιο τσίρκου  εγκαταλελειμμένου


Αδημοσίευτη συλλογή.
©Μαρία Πανούτσου