అలగా ఓ కలగా అనుకోకుండా ఎదురయ్యావే
సిరిమల్లె పువ్వల్లే పరిమళం వెదచల్లావే
నేనే నువ్వంటూ నా ప్రాణం నీదంటూ మంత్రం వేసావే
నిన్నే చుసేస్తూ నా లోకం నువ్వంటూ ఏదేదో చేసావే
రాధా గోపాలం మనమంటూ ఎన్నెన్నో కలలే
సంక్రాంతి ముగ్గల్లే సరదాల పాటల్లె ఆనందం కలిగిస్తున్నావే
అదిగదిగో ప్రేమరుపం అనిపించేలా కనిపిస్తున్నావే
క్షణకాలం నువ్వుంటే జీవితకాలం సంతోషాలే
సరాగంలా స్పందిస్తుంటే సంగీతమే జనమంతా
పలికే ప్రతిపలుకు నీ పేరుతొ ముడిపడిపోతాదే  
నువ్వే నా ప్రాణం అంటూ ప్రతిధ్వనిస్తోందే