I Ang gugma kong giatay kanimo Inday Mao ang naghatag kanako ug kaharuhay Susama sa usa ka bulan ug bituon Nga naghatag ug kahayag sa kagabhion Bisan pa’g lisud ka kab-uton II Oh Langga kong matahom Nga murag bulak kung mupahiyom Hatagan unta ko nimo ug paglaom Kay ang gugma ko, matinud-anon Hangtod sa akong kamatayon III Bisan puno’g misteryo ang kalibutan Ug lisod tagnaon ang kapalaran Dili taka dal-on sa kawanangan nga walay kapuslanan O bisan sa lungag nga puno ug kapakyasan IV Oh Langga isaad ko, kanimo Nga ikaw lang ug ako, ug wala na’y lain pa. Kay kung ikaw mawala, wala nako’y ugma.