Μια απορία γέμισε
του ίσως το κενό
Μόνος εγώ κι θλίψη μου
έψαχνα να βρω

Το λόγο όμως δεν έμαθα,
ύστερα από γαμήσι
το ρωμαλέο μούσι μου
καράφλα είχε αποκτήσει

με τρυφεράδα φέρθηκα
κι έκανα προκατάρτια
κάτω πρώτα κατέβηκα
μετά έγινε κομμάτια

'Απλυτη δεν φαινότανε
έμοιαζε με κυρία
κατέληξα όμως και έγλυφα
υγρά από μπαταρία