Τα κατάφερες καλά /μ’ αυτό το χέρι από μάρμαρο/

Πόρτες ολάνοιχτες /κοιτάζουν /τριαντάφυλλα
μπουμπουκιασμένα

Σ’ ανατολή και δύση/ ροές και παφλασμοί νερού/
ν’ ανατριχιάζουν τις σκιές/  

Βέλος  στις χούφτες  μου/ εργαλείο  κρυφό για μοιχούς /
στο μισοσκόταδο/

Το χάραμα/κράτησε την εξουσία/μέσα στην τσέπη
την βελούδινη

Πρώτα δώσε τ’ αμύγδαλα/να ξεδιψάσουν
το στέγνωμα στα χείλη/

Κι  άφησε τους άμαχους  να κανονίσουν/
πόλεμο και νεκρούς/

Κύριε μου / όλοι / στο χώμα/ στο τέλος της θάλασσας
αργοπνέουν



Ότι έμεινε/ είναι μια στενή λουρίδα από  νάνους /
που φρακάρουν ότι ειπώθηκε

Και το μαντήλι του Οθέλλου/ κάτω στο μαξιλάρι/
ξεγλιστρά ύπουλα/βουβά

Θύμηση  πριν νυχτώσει/ θύμηση πριν την νύχτα που φτάνει/
θύμηση/

© Μαρία Πανούτσου