Το τραγούδι  της Αλεξάνδρας

Περπάτησα στις κοφτερές τις  πλάκες/
Φύλακας,  κόρη και γονιός/
Εγώ  στις παγωνιές / και στα  σκοτάδια/
Ξεχάστηκα βραδιές / κι’ ήλπιζα/ με κορμιά θεών

Θεοί ή δαίμονες;/  άνθρωποι και τέρατα;/
Ποιος ξέρει /

Με πήρε ο χρόνος/
Και γελώντας με πέταξε  /
Να σκάσω μεσ' το χώμα/

Συλλογισμός του αέρα/ σκέφτηκα/ τότε
Μα τις  ορμήνιες τρόμαξα / ευθύς  /και πάλι μόνη /
Τις λέξεις να φροντίσω/

Εδώ με μνήμες / θρύμματα  φωνών
/ κουράγιο δίνω  /
Όσο ακόμη η καρδιά /ριγά και αναζητά/

                                                                      


©Μαρία Πανούτσου