Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Oct 2016
May mga oras sa aking buhay
Na aking hinihiling na sana'y ika'y hindi nakilala
Sapagkat kung ika'y hindi nakilala
Aking puso'y nananahimik ngayon
Ngunit ika'y nilapit sa akin
Hindi ko napigilan ang aking sarili
Na mahulog sa iyong kabaitan at pagiging iyong sarili
Alam kong kasalanan ko ito
Kung kaya'y ika'y hindi sinisisi
Masaya ako sa piling mo
At sa araw-araw na tayo'y magkasama
Minsan ang sakit
Dahil alam kong sa araw-araw
Ika'y mas lalong hinahanap
At mas ginugusto na makasama
Kahit hindi ko gusto na ika'y maisip
Bakit nga ba ika'y pilit tumatakbo?
Mga katanungan na biglaang papasok
Sa aking isipan ay bumabagabag
Hindi ka ba napapagod?
Hindi ka ba napapagod sa pag antay sa akin na ako'y makasakay?
Hindi ka ba napapagod sa pag protekta sa akin?
Hindi ka ba napapagod sa pakikinig sa akin sa araw-araw?
Bakit? Bakit mo nga ba ito ginagawa?
Hindi mo ba alam na ako'y nahuhulog na sa'yo?
Ang hirap, alam mo ba?
Pero alam mo ba
Ang saya ko kapag kasama kita
Makita lang kita
Aking araw ay buo na
Hindi ko man alam ano ang karugtong ng kasalukuyan
Pero sana ikaw ay parte ng aking kinabukasan
Rosechelle Catrina Borreta
Written by
Rosechelle Catrina Borreta  Philippines
(Philippines)   
Please log in to view and add comments on poems