Kinuwento ko sayo
Lahat ng aking nakaraan
Kung paano nila ako winasak at sinaktan

Kinuwento ko sayo lahat
Hindi para tularan
Kundi para iyong iwasan

Subalit lahat ng ito
Pinaranas **** ulit
Ang bawat sugat ko
Pinasariwa **** muli

Ang tagal kong natakot umibig muli
Dahil takot akong maiwan naman sa huli
Pinanghawakan ko ang pangako mo
Pangakong hindi sasaktan ang iniingatan kong puso

Ikaw ang dahilan
Bakit takot na uli akong magtiwala
Ikaw ang dahilan bakit hindi na ako naniniwala
Ikaw ang dahilan para maisip kong
Hindi totoo ang salitang "pag-ibig"

Madalas sinasabi ng nanay ko sa'kin, "Masanay ka na lang kasi, ganoon naman talaga eh."

Pero palagi kong iniisip,  na kailangan ba talaga natin sanayin ang sarili natin sa mga bagay na hindi naman dapat natin nararanasan?

Hindi ba pwedeng tayo na mismo ang gumawa ng paraan para makalaya mula sa mga salitang paunti-unti tayong sinasakal o pinapatay sa sakit. Kasi hindi naman dapat palaging ganito, hindi ba?

Kasi minsan kahit sanayin natin ang sarili natin, may mga pagkakataon na hinihiniling natin na sana — sana kinabukasan magbago na ang lahat at hindi ko na muling maranasan ang umiyak.

Masakit pero kailangan nating tanggapin na di lahat ng gusto natin mapapasaatin the good way na magagawa natin ay palayain at mahalin nalang ang sarili natin, kasi u know kung ipipilit pa natin yung gusto natin paulit ulit lang tayong masasaktan paulit ulit lang ung hapdi sa puso natin pede naman na maging masaya nalang tayo sa kanya sa mga bagay na nagpapasaya sa kanya alam mo kung mahal mo talaga sya masaya ka sa mga bagay o taong nagpapasaya sa kanya

Gawin mo'kong pang-apat sa 'yong mga prayoridad; sarili, pamilya at pangarap.

Huwag kang mag-alala, hindi ako makikipag-agawan ng puwesto sa mga bagay na nararapat **** unahin, bagkus ay susuportahan kita at kung dumating man yung araw na kailangan mo munang lumayo upang abutin ang iyong mga pangarap—ihahatid kita.

Hihintayin kita.

Naniniwala akong may tamang oras na nakalaan para sa'tin ang mundo kung kaya't hindi na muna ipipilit ang mga bagay na hindi pa napapanahon.

Darating din tayo dun.

Kapag tama na ang panahon.
Kapag sumang-ayon na ang pagkakataon.

Bibilang ng lima
upang sarili'y mapakalma
sabay bugtong-hininga
mga luha'y nagsitulo na pala
dahil hindi na kinaya ang sakit na dala,

akala nila wala akong problema
akala ng iba ako ay masaya
akala nila wala akong iniinda
nasanay kasi silang lagi kang nakatawa
nasanay kasi silang lagi kang masaya
nasanay kasi sila na ganyan ka,


napakahirap na sitwasyon
hindi nila alam na saking pag ngiti
sa loob nito'y pighati
iniisip ng iba na nagbibiro lang ako
iniisip nila na hindi ito totoo
pero hindi nila alam unti-unti na akong pinapatay nito,

dinadaan ko nalang sa pagpapatawa
upang ang iba'y mapasaya
ngunit sakabilang banda
ay may salitang nag nanais na "ako naman sana."

nag tatago sa bawat ngiti sa labi ko
ang sandamakmak na problemang pasan-pasan ko
sakabila ng aking pagtawa
ay may lungkot na dinarama,

ginawa ko naman ang lahat,
ngunit bakit hindi parin sapat
hindi ba nila nakikita
o ayaw lang talaga nila bigyang halaga,

siguro nga talagang walang nagmamahal sakin
dahil walang umiintindi
sa aking pag inda
lunod na lunod na ako sa kalungkutan
labis-labis na akong nahihirapan,

puso ko'y hirap na
Ayoko ng magpanggap pa
magpanggap na masaya ako
sa harap ng iba
dahil ang totoo, halos 'di ko na kaya,

ako'y biktima ng sarili kong kalungkutan
biktima ng kahibangan
biktima ng kapighatian
biktima ng pusong mapanlinlang
at biktima ng isip na nais ng lumisan,

hindi ko na kilala kung sino ako,
hindi ko na kilala ang sarili ko
kailan ba ako makakatakas dito
sa higpit ng kadilimang
bumabalot sa isip ko

alam kong hindi ko na kaya
pero kakayanin ko pa
kakayanin kong muling
makatayo sa sarili kong mga paa
upang masolusyonan
ang aking problema

kakayanin kong lumaban
dahil ayaw kong maging talunan
at hinding hindi ako magiging talunan
kakayanin kong labanan ang lungkot
upang hindi na ako tuluyan nitong mabalot,

alam kong may kwenta
akong tao dito sa mundo.
alam kong may nagmamahal
pa sa akin ng totoo
alam kong ang Diyos ay
lagi kong kasama sa lahat ng dako
alam kong Sya ay laging nasa tabi ko
alam kong yayakapin
nya ako sa bawat pighating ito!

hindi ako magpapalamon sa aking depresyon
lalaban ako kahit problema'y
kasing lakas ng alon
lilipas din ang hapti ng kahapon
hindi man ngayon
ngunit darating ang bukas
at itong kalungkuta'y magwawakas.