Huy gago,
Matuto kang makuntento
Tingin lang muna mula sa malayo
Wag munang simulan ang katapusan ng kwento

Pigilin ang damdamin
Apoy ay ihapan't patayin
Ulo ay palamigin
Sarili muna'y ayusin

Habang ang puso'y wala pang lakas,
Habang di pa buo ang kalooban't di pa sayo patas
Ako muna ay aatras...
AATRAS! pero di tatakas

She's smiling
Someone made her eyes glow
I've tried, I guess I can't be that reason

Mine is gone
She's my reason
Yet  I can't smile for them

H e's tired
A nother day passes by
D ictating the cannot be's
E nding each day in tears
N o one ever noticed
O ver and over again
U nderstanding nothing
G etting nowhere
H elping himself a final time

Magpapadala na lang ako,
Ngingiti, tatawa, at magsasaya
Alam na hangang dun lang ang tayo
Isang sandali, na siguro di naman na aksaya

It keeps breaking
Pieces gets lost

I try to fix it
Yet it keeps shrinking

It won't go back in size
It simply became a hallow husk

My heart seems to slowly fade
Now a simple ornament

Bilang na ang ating mga sandali
Kailangang magmadali
Tamang tiyempo, ngayon na ay mali
Wakas na di gusto, ang tadhana na ang pumili

Paubos na ang oras
Paubos na ang aking lakas
Ang paalam ay palapit na ng napakapaspas
Sasabak na sa laban na ni minsan di naging patas

Isa, dalawa, tatlo
Pano nga ba magbabago?

Apat lima anim pito
Kung ang ayaw mo'y ang parte na ako

Walo siyam sampo
"Di bibitaw" ang sigaw ng puso