She is searching for good eggplants,
me, a bundle of  decent radishes
and an avocado.

She’s been eating licorice
or chocolate; her lips
are ringed dark.

I smile at the contrast between
her pale skin and licorice or
chocolate, she looks up,

bemused; similar to the way
you would respond if seeing
a calico in a fall pear tree.

We look at one another
for two seconds or so;
I figure me no good,

and leave.

I’ve born four children, one still dead
another taken by 11th-week aspiration,
proves I'm randy enough for most.

Salt of the earth rural and *****,
looking for time with a man
who’s skinny or capable.

I’ve impatient hips; show me
which one you claim.

Be wary of men who say your eyes are those of
morning poppy blossoms because they only
want to eat pizza with you, take you to bed,
have you diaper their babies, scour the sink,
paint the bathroom, wash their socks
                               and
when they are old and brains knitted
with dementia, you will walk them
to the toilet and lead them
to ****. This is mostly
truth.

Kumatok ka sa mundo ko at pinapasok kita
Nagpanggap ako na hindi ko alam na sa unang sulong mo pa lang,
Balang araw ay uurong ka rin—maglalakad palabas.
Pero mali ako—mali ako sa parteng dahan-dahan kang aalis—tumakbo ka.
Parang pananahimik ng paborito kong kanta
Pero ang paborito kong kanta ay maaari kong ulitin
Kung sa unang pagkakataon ay hindi ko siya nabigyang-pansin.

Hindi mo naintindihan na hindi lahat ng pagmamahal
Ay maaari lamang patunayan sa mga salitang "mahal kita."
Mahal kita hindi man sa paraang ginusto **** marinig
Pero mahal kita sa mga lumipas na gabing hinehele tayo ng mundo
Habang nakikinig sa mga puso nating nagdadabog hindi dahil sa galit
Kundi dahil sa tindi ng hampas ng ating mga damdamin.
Mahal kita hindi sa paraang tenga mo lang ang magsasaya.
Mahal kita kahit nung panahong gininaw ka sa lamig ng damdamin ko.
Mahal kita nung isang araw na dumaan ka sa harap ko—dumaan ka lang.
At tinakasan ang titig ng aking mga mata.
Mahal kita nung sandaling 'yon na parang hindi mo na ako ginustong makita.

Kumatok ka sa mundo ko at pinapasok kita
Hinawi natin ang kalawakan para pag-ibig naman natin ang mangibabaw.
Nahiya pa nga noon ang mga bituin dahil sa kinang ng ating mga damdamin—
Kinang na nagpabulag sa atin sa katotohanang
Sa dinami-dami naman ng bagay na ikagagaling ng ating pagtatapos
Ay talagang sa panggugulat pa.
Para tayong bitin na kwento—natapos na pero gusto mo pa.

Kaya hanggang ngayon, dinadalaw pa rin ako ng patay nating relasyon.
Hindi lang sa gabi pero sa umaga, sa tanghali, sa hapon—
Sa bawat oras na 'yung paglimot natin sa isa't isa ay parang larong taya-tayaan—
Hindi mahuli taya kundi mahuli tanga.
Pero, oo, tanga na kung tangang ninanais ko pa ring higitin
'Yung damdamin mo pabalik sa 'kin.
Tanga na kung tangang na'ndito pa rin ako kung sa'n mo 'ko binitawan.
Tanga na kung tangang nagkulang ako.
Wala nga sigurong pagkakamali ang maitatama pa.
Ang tanging magagawa ko na lang ay 'wag na 'yun ulitin pa.

Kaya,
Kumatok ka naman ULIT sa mundo ko para papasukin ULIT kita.
'Wag ka naman muna humakbang palayo.
Gumawa ULIT tayo ng panibagong alaala.
Magkasama naman nating pakalmahin 'yung bagyong idinulot natin sa isa't isa.
Samahan mo naman ULIT akong humiga sa karagatan
Habang ipinaparinig mo ULIT sa 'kin 'yung kwento kung paano ka natutong lumangoy
Sa sakit, sa hirap, sa lahat ng ibinabato ng mundo sa 'yo.
Ikwento mo naman ULIT sa 'kin. Lahat. Makikinig na ako.
Kumatok ka naman ULIT sa mundo ko para papasukin ULIT kita.
Kumatok ka naman ULIT sa mundo ko para papasukin ULIT kita.

In a grapefruit box bassinet a squabble
of flesh, side room a four-year-old with
forehead on her brother’s shoulder-he sleeps
an arm around a one-eyed sock monkey;
Pamper on the boy’s ***. TV sounds like
a  goose, telephone jangles, answers
a mama, she say hello Mr., not glad
you called.

"From Voice Of A ******* Dog"

You watch at a distance from the safety
of  your green and  white lawn chair
as I lick  my *******. You probably
do not think I know my colors;
an incorrect assumption.

Green is for the Irish, communists
prefer red,  blue is the sky on good
days  and you are, as most
men, yellow. I am not on
that spectrum.