Sa pagpansin mo sa iba
Sa pagyakap mo sa kanila
Sa pagsalo mo sa mga luha nila
Sa pake mo sa iba **** kaibigan
Sa pag-ibig mo sa kanya

Sapagkat akong sinabi ****
Matalik na kaibigan

Lalapitan lang pag wala na sila
Di mayakap pag kailangan ka
Pinapanood mo lang sa pag-iyak
Naaalala lang pagkatapos ng lahat
At mamahalin na lang siguro
Pag ako na lang ang natira.

Dalawang kahoy na upuan
At tatlong libong katanungan
'Yan ang ating distansya.

Mahihinang muni-muni
Sa lagas nang espasyo
Kasabay ng maingay kong pagkabasag.

Masidhing pagpindot ng telepono
Dahan-dahang pagtakbo ng luha
Ang bumuo lamang sa ating usapan.

Wala na kong masasabi
Wala kang balak sabihin
Wala nga talaga tayong sinasabi!

Sa patuloy na ingay ng kalsada
Umalis akong walang balak bumitaw
Nagpaiwan ka bagaman matagal nang lumisan.

Isang taon na mula
Noong una kitang makita...

Noong pinili ka ng aking
Paningin kahit na sa
Totoo lang, marami kayong
Naka-itim na pantaas.

Noong naisip kong
Handa na, pwede na ulit
Akong mabaliw sa saya
Diba, parang tanga lang?

Noong naisip kong
May gaganda pa pala sa
Paborito kong pelikula.
Hay, ang mga matang iyan.

Pero, mayroon akong mga nalimutan.

Sana nakita ko rin
Sa araw na iyon lahat
Ng di ko pa makita o
Mga iniwasang makita.

Sana nakita kong
Di na naman ako mag-iingat
Tapos saka mahuhulog
Nang tuluyan.

Sana naisip kong
May mga damdaming
Marinig man, ay hindi
Nabibigyang kasagutan.

Sana tinanggap ko agad
Na maaaring ang mga
Kaibigang tulad ko,
Kaibigan lang talaga.

Wala namang kahit
Isang dahilan noong
Magustuhan kita. Kaso naman,
Andami palang rason
Para mas mahalin ka.

Kaya ayun, isang taon na.
Isang taon na palang
Pangarap kita.

Malalim na ang gabi at di ko na yata
Mabilang kung ilang beses mo
Akong tinawag sa pangalan niya
Ha ha ha ha ha ha
Natatawa na lang ako sa katangahan.

Iyang tula sa itaas
Naganap at nasulat ilang buwan
Na ang nakaraan
Pero uy alam mo ba
Ngayo'y kaya ko nang ituloy tapusin
Ituloy muli tapos tapusin na.

Walang patlang walang ibang tanda
Walang pahinga puro tuldok lang
Kung paanong ilang beses mo akong
Tinuldukan.

Isang damdaming nakatago
Ang sa aki'y nahanap mo
Na pag iyong nahawakan, alam ko
Siya ring bibitiwan mo

Mga salita kong ibinabaon na
Bakit nais na marinig pa?
Kung ang lagi mo namang akala
Ang mga ito'y para sa iba

Isang ngiting di para sa akin
At mga matang di naman titingin
Ika'y ihip ng hangin
Na ako'y lilisanin din

Kaya tanging hiling, patawarin
Ang inalagaan kong pagtingin
Di ko yata kayang naisin
Na ang pagdaloy nito'y tapusin

Anuman ang iyong nalaman
Sana ay makalimutan
Itong tula na lang ang iiwan
Ang bubulong ng aking nararamdaman.

The moon shone bright
On the day you told me
You believed in me.

She's not gone but losing herself rather
Slowly, badly
In pains she can't stop and
Screams she can't let out.

From a daughter who wished someone knew.

Stargazing with you, I wonder
Which stars do I look at?
Those up in the night sky
Or the ones deep in your eyes?

ang huling beses
ay mahinahong lason sa lahat ng unang beses
sa una **** mga hakbang, ang huli kong pagtapak
at sa huli kong kahinaan, ang una **** pagkabasag

sa huling beses
hihiling ako ng mga unang beses
parang pagbukas sa bawat nagyeyelong bote
na nababawasan ma'y lunas sa mapagtanong kong uhaw

pluma, pluma
sinaid ka man ng sandaang mga trahedya
iluha **** lahat upang ang susunod na marka
pangungusap na ng ibang istorya

paglagas man ng bawat pahina'y
kalaban sa pagtakbo ng oras,
huwag matatakot sa muling pagsayaw
ng mga gamit nang letra

babalik-balikan kita upang lumikha ng
mas magagandang musika
ngunit bibitawan muna para gumuhit sa
literatura ng ating katotohanan

tinta ma'y maubos, bubuhos muli
papel ma'y mapunit, mapagkakabit pa rin

kung ang mundo ay isang kakahuyan
ako'y kawayan sa kaharian ng mga sedar
siyang nag-iisa at dahan-dahang tumutubo sa 'king tabi
sana'y mag-abot ng sanga, kung di man malalim na ugat

kung ang mundo'y higanteng salamin
ako'y ngayo'y espasyo sa repleksyon ng iba
ngunit nakatayo ka sa 'king harapan  
di imahe, buong pigura
natutunaw na ba ang mundo sa sikat ng araw?

Your smile was for me
Those warm hands wishing for mine
And then, I woke up.

Silky black hair
Curly brown hair
Heartbeat ringing
Restless sitting

Denim jacket, polo shirt
Cold, spacious hall
Lovely eyebrows, little smile
**** the distance that separates us

Slowly glancing, mildly walking
Somebody stop him
Somebody pull me up
Closer, closer, closer...

Your image gone, your shadow stands
In the end, you're five seats far.

i once wrote to the moon

a plea for a song
cast with the blood
of a missing tune

oh, but the moon wrote me back

held in the scarlet paper
a delicate symphony
played by your eyes

it was you all along
you're the song
i've been waiting for

Across each other
Under one knowing sky
Here's two poets
Seeing one is in love
One is unassuming
Just waiting, maybe.

Oh, this isn't of the Sun!
But of all's darling, the Moon.
The poet's first love,
A paper's goddess.

Oh, Luna ate her beauty!
Saw through celestial mirror,
              a dying light
A blazing maiden in fading
              coat
Found a poet in the first
              love's first love.

Today, I'm starting with a blue pen
Starting with the date and my name
Just in case I don't finish, don't
reach the end of the page

And just in case I break down in tears
Or feel the ache eat at my heart
Or hear your voice as I write these words down
Then my signature would have sufficed
And the date above would be enough

What are you doing? Is my scent still
on your mind? Do you wonder if I
still cry at night?

You know, a group of laughing kids
just passed in front of the cafe glass
And for a minute, I prayed for
an alternate–no, not an alternate–I
prayed for another universe
Actually existing, not as an alternative
But as a world of its own

In that universe, we'd have kids laughing
in our tiny backyard, passing through
neighborhood cafes
They'd be back in time, for dinner
Rushing to give Mommy and Daddy kisses
In exchange for our hugs

In that world, talking about babies
Would be no joke, not be filled with doubts
Because there, we'd have the right love
The kind that began on a rainy month
You'd have no one waiting for you
And I'd still be the girl believing in rainy months

Looking at your pictures
I see us a few months back
Listening to our recorded calls
I hear you laugh your way through the avenue

Baby, I should have embraced you more
In the sweltering heat, in the cold parking lot
I should have sung more musical songs with you
In your Benz, that night in May

Baby, would  do, could do anything
Bring you back and make you feel errthing I foolishly did not
Should have hugged you even when your jokes got so annoying
Should have told you I'd stand behind you even when they throw rocks at your back

Oh, I should have cause I always would have...

anong kahon itong sinusubukang pasukin?
mistulahang tahanan sa mas mumunting kahong
kumpol ng mga padala mula ibang planeta
dikit-dikit at kakambal sa isa't isa
may kahit isa kayang doon ako'y magkasya?

Guess I'll have to be good with
pictures of your smile in my head
with the smell of your embrace in my bed

Remind myself of the day you texted
how you miss hearing my laugh in the office
And the day you held my hand
in the car, kissed it like only I mattered

Will this be the first and last I write of you? I hope not
Though we're only a moment in time
I hope to pour words of you throughout the avenue that is my life

may buwang di kayang abutin ng kahit sinong astronota
at walang hintong paikot-ikot lang sa bakanteng kalangitan
hanggang kailan kaya mananatiling buwan
dito sa banyagang kalawakan?

Do you tell it bedtime stories or let it listen to love songs?
Do you give it to the wind, hoping it'll take a good journey?
Or do you whisper promises to it before giving it a rest?

How do you fix a wounded one?
I wish I knew how, I would've known how
I'll be the first to wrap the bandage 'round it, if only I had the right one
I'll give it promises of real love, if only I knew what they were

How do you heal a heart?

may unang beses ang huli **** pagsimot
sa natitirang boteng pansapat sana sa kulang
hiling pa nga noo'y wag munang maubos at ilapag
ang babasaging sana'y kinapitan pa nang mas matagal

mga boteng natabig at wala nang ipapatak
'wag na lang natin muling isalansan
iyon na una at tanging beses
ang huling beses...