.

Ikaw ba ay bigo sa pagibig?

Tipong lahat ay nadaan lang sa kilig?

Kahit sinong gusto ay 'di ka hilig?

Pagkabigong sa umpisa'y nagsimula sa titig?

---------------------------------------------------------­--------

'Wag kang mag-alala.

Dahil hindi ka nag-iisa.

Madami kayong nagdurusa.

Mga sawi na parehas na pinaasa.

-----------------------------------------------------------------­  

Kumalma ka, pag-isipang mabuti.

Sa tingin mo kaya'y bakit ka nasawi?

Maling pagkakataon, pagtugon ng madali?

Pag-abante't pag-atras, nagpaka martir sa hapdi?

-----------------------------------------------------------------­  

Kung ika'y bigo ay 'wag **** dibdibin.

Sa ngayon, maraming bagay ang dapat isipin.

Ang tunay na pag-ibig ay 'di madaling hanapin.

Nasa puso't kaluluwa, ang magmahal na nasa saloobin.

That loneliness
Inside her shallow heart
Felt like a deep one
Almost empty, but left open.

I always admired her
Looked up to her flaws
Everything about her feels nostalgic
But there's this one feeling.

Her eyes are lively enough not to notice
Her smiles are even wider than you'd feel
Her face doesn't show that gloominess
That's exactly nobody knows.

Whenever I dig deeper knowing her
Even the darkness inside her
All those imperfections
Guilt, impurity, mortification

Her eyes are so full of life
But inside, it's like an empty vessel
Her heart, is a heart that keeps on loving
But in reality, it's a heart that is always hurting.

Minsan naiisip ko kung bakit madalas akong nag-aalala sayo.
Madalas din kung maramdaman ko na sa bawat minsan nasasaktan ako.
Minsan wala akong maramdaman.
Madalas nagiging manhid nalang.

Minsan ginugusto ko nalang na biglang mawala.
Madalas sinasabi ng isip ko na 'wag magpapabigla.
Minsan naman nakakasanayan ko na tiisin ang pagkalungkot.
Madalas hindi ko kinakaya, mahirap, matindi, makirot.

Minsan napapatanong ako kung, "Minsan lang, pero ba't napapadalas?".
Madalas na kase akong matulala kakatingin sa larawan nating kupas.
Minsan nasasagi sa isip ko, "Kuntento ka pa ba? O sawa ka na?".
Madalas akong natatakot, nababalisa, 'di mapakali, oo, sobra na.

Minsan ko nang nagawa ang ibalewala ang iba, walang nakikita, kahit nandyan na.
Madalas ko ding sinasabi sa sarili na wala akong alam noon, kahit 'di na tama.
Minsan naisip ko na baka bumalik sa'kin, at karmahin ako.
Madalas namang kinokontra ng isip ko, ang damdamin ko.

Oo nga pala, minsan na din akong nagloko.
At ngayon nararanasan ko, ang madalas na pinaggagagawa ko.
Kahit sabihin pa na minsan lang, kahit minsan lang na nangyari.
Madalas ko ng maranasan, minsan, madalas, bumabalik sa akin ang ginawa ko dati.