Kapag ako’y na sa simbahan
Ikaw ang lagi kong kahilingan.
Ikaw ang lagi kong pinagdadasal
Na wag kang pabayaan ng may kapal.

Sa kahilingan mo’y nakasubaybay.
Dahil ikaw ang aking panghabang buhay.
Pangako, hindi ka iiwan magpakailanman
At tayo’y magsasama ng walang hangganan.

Ikaw ang lagi kong tinitingala sa kalangitan.
Sa tuwing gabi ika’y hinahangaan.
Sa ganda **** nagniningning.
Sayo ako’y nahuhumaling

Isa kang bituin
Sa aking paningin.
Na kailan ma’y di magiging akin.
Dahil ako’y hirap kang abutin.

Hindi naman ako magsasayang ng mga
Tula at mga salita
Kung ikaw naman ang paksa
At kung sayo ko ilalaan ang aking pagiging makata.

Aakyat sa entablado
Dala dala ang aking talento
Haharap sa mga hurado
Habang ako’y kabado

Magsasalita sa harap ng maraming tao
Kahit ako’y problemado
At nangangamba kung ano ang magiging grado
Ako ba’y bagsak o pasado

Ala una na ng hating gabi
At ikaw ang iniisip parati.
Sa bawat pagtulog ko,
Walang ibang iniisip kundi ang tayo.

Pinipilit kong ipikit aking mga mata
Sapagkat ika’y inaalala pa.
Pinipilit kong matulog na,
Sapagkat ako’y binabangungot mo na.

Kung sakaling ayaw mo na
At hindi nako ang para sayo
Hayaan **** palayain kita
Kung di kana sa’kin sasaya

Oh aking sinta
Di ko man masabi pero para akong isang linta
Na gustong gusto nakadikit sayo
At sabik na sabik sa mga yakap mo

Pangako aking mahal
Ikaw lang ang prinsesa hanggat ako’y nabubuhay
Pangako ikaw lang ang aking minamahal
At ikaw ang aking pang habang buhay