Why am I here,
what is there to gain?
What should I do or
can I do to stay at least a little sane.

It is eating, it is tearing
me apart, I started learning,
how this world is so concerning,
how people, educated and mature,
seem infected, lacking of a cure.

Madness is worming through,
making holes, drenched in goo.
Reality is slipping, dripping slowly, so unfair,
into my life, making itself known and me aware.

I stare in mirrors, at the endless void,
into my own eyes in low dim light, I stumble,
living life, waiting to see it crumble,
I'm here to suffer and in the end,
finally, just to be destroyed.

Door van discussiëren en proberen
over te gaan op tieren en roepen,
chaotisch georganiseerde facebookgroepen,
die de straten en een ander mens onteren,
zullen we maar weinig bereiken.

Begrijp mij niet verkeerd, ik ben niet links
of rechts of tracht geen richting te ontwijken.
Het initiatief is alvast iets heel erg flinks.
Maar denk wat langer voor je spreekt,
zoek wat meer alvorens je de stilte breekt.

Gebrek aan kennis komt met de jaren,
is van alle tijden, ook ikzelf heb nog zeer veel te vergaren.
Inhoudelijk heb ik niet veel te bieden, make ik niet veel great
again. Maar van bovenaf, bovenal is er één ding dat ik zeker weet.
Op de man spelen, velen kan dat wel bekoren,
't is thans door op de bal te spelen dat je echt kan scoren.

Aan het schermpje genageld,
op brood, choco met **** gehageld,
opgepeuzeld, al lezend, al kijkend,
langzaamaan bezwijkend,
achter de felle gloed, te goed doende, slik,
aan een zwarte, frisse drank, uit blik.

Het is zoet en wel, het meest
van al, komkommer en kwel,
*** ik met mezelf een eitje pel.
Dat is nu genoeg geweest.

Ik ben een leeg bed, leg je neer,
bedrijf iets zot,
vervul mijn lot.

I am an empty bed, come lie with me
and fulfill my destiny.

Pak mij vast en aai mijn hoofd,
krab mijn rugje, krets me rood.
Al is al mijn bezit door branden weggeroofd,
voor jou zal ik blijven voelen,
wat het is om nooit meer af te koelen.

Rook mij op als wiet.
Denk aan mij als een vergeet-mij-niet.
Kijk verder dan wat je ziet,
onthou,
dat ik van je hou.

Laat je gieter varen.
Pluk mijn liefdevol geluk.
Stop met naar dat notitieboek te staren,
want zoals gepland,
loopt alles uit de hand.

Verniel mijn stiel en schop mij blauw.
Ik maak mijn woorden onafhankelijk van jou,
jouw mening of je lach, ongeacht
*** jouw ogen fluisterden,
wat je dacht, gelogen,
met wat je zei verduisterden.

Want wie ik ben was ongekend,
voorheen ongeweten,
Voortaan, voor Daan, ongeremd
en afgemeten.