Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Crissel Famorcan Oct 2017
Lumaki ako sa paniniwalang ang buhay ay isang kompetisyon,
Na dapat angat ka sa lahat sa anumang sitwasyon  
At sa anumang pagkakataon
Pagkat yun ang sukatan ng tinatawag na tagumpay
Isang bagay na hindi naman sa iyo habangbuhay
Pinalaki ako sa paniniwalang masama ang magkamali
Sa paniniwalang Hindi lahat ng  bagay dapat minamadali
Kaya magpahanggang ngayon ang mundong ginagalawan ko
Malaki ang pagkakaiba sa mundong mayroon kayo
Pagkat nabubuhay ako sa takot
Takot sa pagkakamaling maari Kong magawa
Takot na baka isang araw, mahila ako pababa
Takot na isang araw,  lahat ng meron ako,  Bigla na lang mawala
Na baka isang araw, magising na lang akong nakatulala
Hindi ko na alam ang gagawin  
Lakbayin ko ba'y makakaya ko pang tapusin?
Sa labing anim na taon ng aking  pamumuhay
Ang pinakamahirap kong ginawa: sa mundo'y makibagay
Pagkat sa bawat pagbabagong aking  nasasaksihan  
Kaakibat ang panibagong bigat sa kalooban  
Dahil takot akong bitiwan ang nakasanayang paniniwala
At ang takot na'to ang nagsisilbi kong tanikala
Tanikalang pumipigil sa aking paglago
At sa pag-angat ko'y pilit na nagpapahinto.
Alam kong balang araw,darating ang oras Mahahanap ko ang natatanging lunas
Para sa nagtatagong takot sa loob ko
At darating ang araw na makakalag ko rin ang tanikalang 'to!
Crissel Famorcan Oct 2017
Thank you for creating HATE in My Heart
I owe you a lot since the very start
And for creating DEMONS inside my head
They're planning to **** me every time I go to bed

Thanks for raising me like a robot
I appreciated much of your effort
Thank you for loving me so tenderly
- you built an electric fence just for my security
I've been so happy for these past years
'Coz you've let me down and sat in tears

You put chains called "fear" in my body
And gave me a room called "prison"
I thank you for making me feel so unworthy
And that I'm just a **** in this competition

Thanks for disregarding my feelings
You teach me how to be mysterious
I learned not to tell others my secrets
And to take life so serious

So I'm sorry for being not perfect and enough
I don't know what to do just to make you smile or laugh
I know I've been so stupid my entire life
That's why sometimes I just wanna end it with a knife
But I remember you taught me how to be strong
And to endure things even if it take so long
I still have to prove I'm something to be proud of - someday!
And I can be that girl that you want me- I'll find a way.

Thank you for Everything
And I'm Sorry for being just Nothing.
Crissel Famorcan Mar 2017
Do you know the thing called forever?
The promise of being continually together?
But I don't believe that stupid thing - never
Coz' it will just make me hope and suffer

But all of them are asking me why?
And i'll just simply answer that humans die !
Sometimes we will have our debate about it,
And the room will be noisy of just a little bit .

But in the end , they 'll always win over ,
That's why i'll keep saying it and won't surrender
I'll always repeat it coz'  I know i'm right,
I just want to help them to give myself delight

However, I won't force you to believe me
Coz' we're living in a country with democracy
Either yes or no - whatever it maybe
Where you'll believe , you'll always be free
Crissel Famorcan Apr 2021
Write me as a poem—
in verses of lovely rhymes,
enveloped with fancy words,
and metaphors divine.

I would love to rip hearts apart
and tell the story of a sacred connection—
but after such great feelings of butterflies,
these two, lost communication.

Write me as a poem,
And I’ll write you as one too,
For in this world of chaos and hatred,
We’ve crossed our paths and found the calm—
the home where our love grew.

You’re the loveliest sunset I’ve watched—
My bittersweet goodbye,
Taking a piece of my mended heart,
To a place cannot be seen by my eye.

Write me as a poem—
I want to be a timeless art,
And I'll write you as a song
Forever stuck in my recovering heart.

04•15•21
7:36 PM

— Crissy Morsel
Crissel Famorcan Mar 2018
To my special someone who gives me inspiration
I never thought that we'll reach this destination
I think we're not a perfect match but it took us this long
Those moments that we've shared — makes our bond even strong.

And as the days passes by, for you, I started to fall
I became in love — but not yet ready to risk it all
I thank God for giving me this kind of chance
Chance to be with you and be the owner of your stare and glance.

Yes I admit it! I tried to stop this feeling
But I realized, you're the best part of my daily living
I tried to hide, I tried to ignore
But why so hard? Can't take this no more!

We were friends— o yes what a word!
Buts that's what we are—and I ask for the assistance of the Lord
Others may misinterprete 'coz they're not informed
But I know nothing could break the friendship that we've formed.

Years will pass and time will run,
So let's enjoy this life, just ha e some fun
I hope you'll never leave me—coz it's still a long run
We know our limits— everything's under the sun!
Crissel Famorcan Oct 2017
Sa wakas! Nariyan na ang matagal Kong hinintay
Sa mahabang panahon, mailalabas ko na ang tinatago Kong lumbay
Dumating na ang bagay na aking pinaghandaan
At yun ay ang pagbuhos ng maganda at malakas na ulan
Oo Alam Kong ****** kung pakikinggan
Pero epektibong pampagaan ng bigat kong nararamdaman
Nakatutuwa kasing pagmasdan ang nag uunahang patak nito sa lupa
Animo'y naghaharuta't naghahabulang mga bata
Maganda rin ditong isabay ang pagpatak ng mga luha
Pagkat sa ilalim nito, walang makakakita
Masayang pakinggan ang musikang gawa ng ulan
Na nagbibigay sa puso ko ng konting kapayapaan.
Ng konting katahimikan.
Ngunit sa paglisan ng bagay na minsang nagbigay sayo ng saya,
Kaakibat din ang epektong sadyang nakapangangamba
Pagkat sa pagtatapos ng ulan ay may baha
Sa pag alis ng mahal mo nama'y mayroong mga luha
Kung paanong sa bagyo ang bahay ay nasisira
At sa paghampas ng hangin, ang mga puno'y nagwawala
Ganoon din ang puso mo, ngunit wala kang magawa
Pagkat siya ang bumitaw sa higpit ng iyong kapit
Siya ang umayaw sa pilit **** paglapit
Siya ang sumuko sa pagmamahal ng tapat
Samantalang ikaw handa pa ring patawarin ang lahat.
Katangahan.
Yan ang pinairal mo sa matagal na panahon
Yan pa rin ba hanggang ngayon?
Imulat mo ang iyong mata
Sa pagpapanggap nila,huwag kang padadala.
Crissel Famorcan Mar 2018
Hahabi ng mga bagong tugma para sa bagong libro
Sa mga bagong pahina nito,may pag-ibig na kayang mabubuo?
O mga kasawian na naman ang tanging  isusulat ko?
Kalungkutan na naman ba ang uubos sa tinta ng aking pluma?
O sa malinis nitong papel,may pag-ibig nang magmamarka?
Maisulat ko kaya ang kuwentong inaasam
At sa matayog **** isipan,magawa ko itong ipaalam?
Posible kayang mapansin mo ang iaalay kong regalo
Kahit na ba di mo pa alam ang pangalan ko?
Wala naman kasi akong balak na magpakilala sa iyo!
Kahit madalas man tayong magkatagpo—
Magkakasya nalang sa mga nakaw na tingin
Sa mga simpleng sulyap na ginagawa ng palihim
Patuloy akong magmamasid mula sa malayo—
Malayo sa iyong tabi,
Pagtatagpi-tagpiin ang mga tugmang kapares ng iyong ngiti
Hindi ako lalapit at patuloy lang na magkukubli,
Pagkat alam kong kapag ika'y nakaramdam—
Wala akong magagawa kundi humulmang muli ng paalam.
Crissel Famorcan Mar 2017
Ang bansang pilipinas sadyang magtatagumpay
Kung nanunungkulan dito,mahinaho't malumanay,
Matalino't masipag,may prinsipyo sa buhay,
Kayang mamuno ng bansa,masigasig na tunay.

Ngunit sa kasamaang palad, di natin ito nakamit,
Kaya mga mamamayan,para bang nakapiit
Mistulang preso nang kahirapan humagupit,
Walang kasama sa dusa, walang karamay sa sakit

Nasaan na ang pinunong inyong iniluklok?
Bakit hinayaan niyang pilipinas ay malugmok
Sa kahirapan ng buhay at magmistulang lamok?
Palipad - lipad o kaya naman ay nasa isang sulok.

Kung minsan ay talagang napapaisip ako
Ano ba talaga ang silbi ng gobyerno?
Para ba mangurakot at magbalatkayo?
At hayaang maghirap ang sariling bansa ko?

Kung titingnan kasi nating mabuti sa mata,
Pilipinas,ilan nalang ang tanawing magaganda
Hirap na mamamayan ang iyong makikita,
At mga batang lansangang kumakalam ang sikmura

Nasaan na ang pondo ng ating bayan?
Bakit naghihirap ang mamamayan?
Katwira'y marami daw pinaggagastusan
Ang mga departamento ng pamahalaan

Isa daw dito ang 4p's kung tawagin
Na tumutulong daw sa mga kababayan natin,
Pero ang nakikinabang,mayayaman lang din,
Sa halip na yung pamilyang walang makain.

Bakit katarungan ay hindi makita
Sa gobyerno ng bayan kong kawawa?
Nasaan na ang mga taong may pusong dalisay,
Na sa bayan ay handang maglingkod na tunay?

Kung ako ang tatanungin,ang akin lang masasabi,
Mga kurap ay laganap at plastic ang marami
Tapat na tao'y kanilang hinuhuli
At pamamalakad nila ang nais mamalagi

Kaya sana sa halalang papalapit,
Yung matitino naman ang ating ipalit
Mga tapat at di manggagamit
At kaunlaran ng pilipinas ang nais makamit..
Crissel Famorcan Oct 2017
Minsan naisip kong huminto
Naisip ko na ring sumuko
Pakiramdam ko kasi kakaiba na ako sa lahat
Kaya madalas naiisip kong tumigil na sa pagsusulat
Hanggang sa makatagpo ako ng ilang Makata
At sa PANGATLONG PAGKAKATAON,sa kakayahan ko,
Mayroong naniwala
Isa yun sa mga pangyayaring labis kong ikinatuwa
Pagkat kahit papano,may nagpapahalaga pa sa aking mga akda
May nakakapansin pa sa natatago kong kakayahan
Kaya nga mas lumakas ang taglay kong paniniwala
Na isinilang ako para magsulat
Kahit na pakiramdam ko kakaiba ako sa lahat
Hindi ako titigil
Sa pangarap kong 'to walang makakapigil
Patuloy akong magsusulat hangga't kaya ko
At Pagyayamanin pa ang bigay sa aking talento
At sana balang araw,
Matupad din yung pangarap ko
Maging propesyonal na manunulat
At May akda ng Isang Libro.
Crissel Famorcan Sep 2017
I
CITY OF WOE IS WHAT THEY CALLED THIS PLACE
CROWDED WITH DEPRAVED SOULS THAT WILL FOREVER RACE,
PURSUING A BANNER,THROUGH A BLACK HAZE
FOR THEIR LIVES CONCLUDED NEITHER BLAME NOR PRAISE

II
A SITE FULL OF PAINS AND LAMENTATION
NO WORD OF THEM SURVIVES THEIR LIVING SEASON
AND IN THEIR BLIND AND UNATTAINING STATE
THEY MUST ENVY EVERY OTHER FATE

III
GO!BEGONE FROM THIS PLACE FULL OF SORROW
TAKE CARE OF YOUR LIFE THAT YOU ONLY BORROW
AVOID WRONGDOINGS,KEEP ON DOING GOOD
SO BY ALMIGHTY GOD,YOU WONT BE SCOURGED

IV
BE GOOD ENOUGH TO FOLLOW GO'S COMMANDMENTS
LOVE YUR ENEMIES, AVOID CHASTISEMENTS
FOR GOD HATE THOSE PERSONS LIKE THAT
AND HE LET THEM SUFFER FOM HIS WRATH

V
DONT LIVE THIS LIFE JUST FOR YOUR OWN
TRY TO BE SELFLESS,BE  A MOTIVATION
SERVE AS SOMEONES INSPIRATON,
AND GLORIFY OUR FATHER,AS IS OWN NATION

VI
THESE ARE THE THINGS YOU NEED TO DO
FOR YOU TO AVOID BEING IN HELL TOO
LETS KEEP DOING GOOD TOGETHER
AND ALWAYS FOLLOW ALL OF GODS ORDER...
Crissel Famorcan Dec 2017
Value.
Madalas lesson sa math at related sa piso
Pero minsan pwede rin naman nating  iugnay sa tao
Parang ako.
Matagal - tagal ko na ring hinahanap
yung halaga ko sa mundo
Ipinanganak ba ako para maging sino at ano?
Sa paglaki ko, dun ko natuklasan
Na ang halaga ng tao nakabatay sa sitwasyon
Yun bang kapag kailangan ka lang nila
Saka ibibigay yung hinihingi **** atensyon.
Yun bang kapag MAHALAGA KA LANG saka ka kukulitin
Yung kapag kailangan lang ng tulong mo saka nila hihingin
Kaya madalas tuloy napapaisip ako
Ni minsan kaya naging mahalaga ako?
O nagkaroon man lang kaya ng halaga
ang isang tulad ko
Dyan sa puso mo?
Alam kong wala ako sa lugar para itanong ang mga  bagay to
Kase una sa lahat, magkaibigan lang naman tayo
Pero pagod na akong itago yung nararamdaman ko
Pagod na akong Magsinungaling
At magsabi ng di naman totoo
pagod na akong lokohin ng paulit-ulit yung sarili ko
Pagod na pagod na ako.
Kaya sa mga sandaling ito
Sasabihin ko na ang lahat
Lahat ng nasa puso ko
At sana kahit saglit
pakinggan mo naman ako.
Sana lahat ng sasabihin ko
Tumatak dyan sa isip mo
At maging mahalaga
Yun bang paulit-ulit **** maaalala
Parang lyrics ng paborito **** kanta
Na maingat **** tinandaan at kinabisa
Para lang wag **** makalimutan
O makaligtaan.
Sana ganun din ako, maging mahalaga
Kahit  ilang minuto, ilang segundo
Ilang oras
Kahit saglit lang,
gusto kong maging mahalaga
Katulad nung paborito **** sapatos at damit
Na kahit luma na iniingatan **** pilit
Kase nga mahalaga
at ayaw **** mawala
Gusto kong maging Importante
Pero parang malabo at imposible naman yung mangyari
Kase kahit magkaroon man ako ng halaga
Yung puso mo naman, hawak na ng iba
Kaya heto ako,nilalabas ang nadarama
Sa pamamagitan ng mga tula
At sisiguraduhin Kong Hindi ito ang magiging una at huli Kong katha
Na tungkol sayo
Dahil habang nabubuhay ako
Lahat ng tula at akda na gagasin ko,
Exclusive lang para sayo.

— The End —