Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
rufus Feb 2017
ngayon ko lang napansin. sobrang dami ko palang isinulat para sa'yo. ngayon ko lang napansin na lahat sila galing sa mga katabi kong diksyonaryo at tesauro. malay ko ba kung ano ang ibig sabihin ng mga isinulat ko. lumalaki pa lamang ako. ngayon pa lang natututong makipagtalastasan, makipagbalagtasan, makipagsagutan, makipag-away. ngayon pa lang akong natututong maghintay at ngayon pa lang nasusugatan. ngayon ko lang nalaman ang tunay na ibig sabihin ng paniniwala. paniniwala sa pagkahulog, paniniwala sa kung anumang gusto kong paniwalaan. paniniwala na meron ka pang mapapaniwalaan dito sa mundo. kapit ka, subukan mo. ngayon pa lang akong nagtitiwalang muli. ngayon pa lang nagpapatawad. ngayon pa lang nakakapagsabi ng 'mahal kita', nang walang pagdududa at walang pagsisisi. mahal ko talaga sila. ngayon ko pa lang nararamdaman ang tunay na pag-ibig. ngayon ko pa lang nakikita kung paano magmahal ang isang taong nasasaktan. ngayon pa lang ako nakakita ng taong durog at winasak ng panahon — marahil dati puro sa teleserye ko lang ito napapanood. noong pumunta kami sa isang museo, napakaraming uri ng sining na maaari **** makita. may mga head busts, paintings, sculptures, pati mga ginamit ng mga pintador na brushes at pati na rin mga natuyong pintura nila. tinignan ko lahat iyon. umabot ng halos labindalawang oras ang pag-iikot ko. walang kain-kain. kinailangan kong makita lahat. ngunit ngayon ko lang napagtanto na iisa lang naman 'yung gusto ko talagang makita. ('yung spolarium.) ngayon lang ako nakarinig ng mga taong wala talagang kamuang-muang sa mundo. 'yung tipo ng taong nakaupo sa ginto ngunit talagang lumaking tanga. nakakaawa sila. ngayon ko pa lang pinapangaralan 'yung sarili ko. kanina nga lang ako nagsabi sa sarili na hindi na ako kakain ng fast food at processed food. (seryoso. nakakamatay talaga sila.) sa pagkamatay ng nakaraan, noon ko lang nasabi sa sarili ko na gusto ko pa talagang mabuhay. gusto ko pang makakita. gusto ko pang makaramdam.

ngayon pa lang ako natututong magsulat.
Rlavr May 2013
Let me write you a poem
Between blue lines and red crosses and silly hairstyles
A poem that will eloquently tell
How you shone like dim stars on a pitch black beach
Figuratively
Full of HYPERBOLES! and synecdoches
About your misaligned teeth and your roaring, cackling laugh
It will drown you in allusions,
In perfectly crafted hybrid adjectives
That will tell
How you got caught in revolving doors
And how I laughed.
I hope you have seen the Spolarium
Because the poem will use it to denote
How I knew you were fine
But I never knew you'd be so huge
If you haven't,
We can see it together

The poem will trump Poe and O'Hara and Bukowski and Neruda
They will call it God's gift to Poetry
Studied and deconstructed
For the next few centuries

It was found taped under a desk they will say
And they will scour the world to find
That lovely mysterious beautiful person in the poem

Let me write you that poem
So that when they find you
Only the greatest people on this planet
Will read it to you.
You will find it taped to the underside of a desk that is not mine because I never really meant for you to find it.

— The End —