Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Izha Aug 2019
Nagdurugo parin sila.
Wari bang pabalik balik ang paglalangib nila dahil kahit anong gawin **** pag-gamot ay pilit paring bumabalik ang impeksyon sa kanila

Sinubukan kong buuin sila sa paniniwalang baka katulad lang sila ng mga animo'y nagbibitak na litratong inuuwi ni mama nung ako'y bata pa sa pagasang katulad nito, makakaya ko ding buuin sila pagkatapos ay handa na ulit upang pakinabangan ng iba.

Pero ang hirap pala. Hindi nga pala madaling hanapin kung saan ang tamang pinanggalingan nila, kung saan dapat ang lugar nila.

Pinilit ko ding langgasin sila dahil ang sabi ni lola, dahon lang ng bayabas ang katapat ng bawat sugat na kumakatas sa pagasang hihilumin ng panlalanggas ang bawat butas nang hindi magtagal ito'y maging isa nalang pekas.

Ngunit, hindi padin pala kaya. Mahirap palang hilumin ang sugat na hindi nakikita ng mga mata.

Nagdurugo parin sila. At magdurugo parin sila kung patuloy silang babalikan ng impeksyon na pilit pumipigil sa paggaling nila.

At ikaw oo ikaw. Ikaw pala ung impeksyon na noon palang dapat ay inalis na.
8 Ang binatang si Ihib
Na matibay ang dibdib

9 Laging umaakyat ng bundok
Ilang beses na sa tuktok

10 Tirador ay bitbit
Kasama ng mga batang malupit

11 Na sa ibon iaasinta
Upang madakip sa tuwina

12 Mga bato’y umiimbulog
Sa ibong ihuhulog

13 Sa sanga ng bayabas
Higpit ang gomang pang-utas

14 Kasamang matimtiman
Magtungo saanman.

-07/07/2012
*Gintong Lupa Series
My Poem No. 157

— The End —