Duvarları  içimin , dışımın

Dudakların.

Sessizliğin derinliğinden gelen,

Kelimelerin.

İlki kadar anlamlı,

Sonuncusu kadar anlamsız,

Bir nefesin,

Yeter dağıtmaya notalarımı.

Sarsalar da parmakların belimi,

Karanık nefesinin karşısında,

Ben onurlu bir Karahindiba.

The walls of my interior,exterior
Your lips.
From the depth of silence,
Your words,
As meaningful as the first one,
As meaningless as the last,
Your one breathe,
Enough to distribute my notes.
Even if fingers keep my waist,
İn front of your dark breathe,
An honorable dandelion , me.

                          fırat sönmez