Kung limutin man ng langit ang bituin,
At apoy ay lunurin ng dumadaloy na alin,
Mananatili akong naroon—tahimik, totoo,
Yakap pa rin kita, kahit saan magtungo.

Kung ang halakhak ay alingawngaw na lamang,
At ang lupa’y baon na sa katahimikan,
Kahit ganito, hindi ako lalayo,
Pag-ibig ko’y di matitinag, di magbabago.

Hayaan mang gumuho ang kabundukan,
At ang dagat ay sakupin ang kalangitan—
Ako'y magiging bundok mo, matatag, buo,
Nananatili, at patuloy kang inuupo.