Η αδικία δεν χρειάζεται λέξεις,
είναι το κενό στον αέρα,
η σιωπή που γεμίζει το δωμάτιο.

Την είδα χθες,
σε μια βόλτα στο σούπερ- μάρκετ
να κουβαλάει το μωρό της στο καρότσι
και να μετράει τα οφειλόμενα.

Εκείνο το μικρό πορτοφολάκι,
Χωρούσε το βάρος το κόσμου,
την αθόρυβη μάζα.