মৰহি যোৱা গছ পুলি জীয়ালা,
পুনৰ জীৱন হৈ কাষত থিয় দিলা।              
তুমি অবিহনে মই আধৰুৱা,
তুমালৈ মৰম বোৰ কৈ শেষ কৰিব নোৱাৰা   
কাষত থাকিলে তুমি অভিমান জাগে,
চকুৰ আঁতৰ হলে  মনে নামানে।                            তোমাৰ ভাল পোৱা লিখি শেষ কৰিব নোৱৰা,
মনৰ ভাষা কেৱল মনেৰে বুজিব পৰা।
                                          - অংকিতা নাথ