walang tigil na naman sa pagluha ang langit.
hampas ng hangin
ay tila galit na matagal nang itinimpi,
at ang mga paghikbi nitong ihip
ay hindi maikubli.

at gaya ng mga nagdaang araw,
itong sandali ay wala rin namang pinagkaiba;
pasan-pasan ang mga bigatin
at lumbay ay kapiling
hanggang sa makaidlip.

kailan kaya magigising na hindi na hapô
mula sa pagtakas sa masamang panaginip?