Από δω το σκέφτηκα
από κει αφέθηκα
και μπρος σου έτσι βρέθηκα

Εμπειρίες πρώτες, διαφορετικές αναζητούσα
να ζωηρέψω τη παλέτα της ζωής μου
που είχε αρχίσει να χλωμαίνει.
Απελπισμένα προσπαθώντας
άλλο κενό να μην αφήσω.
Άλλη στιγμή να μην περάσει
χωρίς να την χρωματίσω.

Πρωτότυπα χρώματα ήθελα να προσθέσω.
Έτσι καλαίσθητο, περιποιημένο, καθαρό
- σε σώμα και συνείδηση -
να κρατώ τον πίνακά μου. Όσο μπορώ.

Και μες στο μπερδεμένο μου μυαλό
που το τέλειο συνεχώς αναζητώ
δεν ήξερα μ'εσένα πώς να αισθανθώ.

Η πιο δύσκολη μάχη είναι αυτή με το μυαλό.
Μα προσπαθώντας καινούρια χρώματα να αισθανθώ
νίκησα...αφέθηκα...
κι εμπρός σου έτσι βρέθηκα

Γλυκιές, ζεστές βραδιές μου χάρισες
που όμορφα με άγγιξες,
με φρόντισες, μ'αγκάλιασες

Δεν ήθελες, ούτε μια στιγμή,
μ'αμφιβολίες να μ'αφήσεις,
άσχημα ή αμήχανα να αισθανθώ

Με σκέφτηκες,
φιλόξενα μου φέρθηκες,
με προσοχή κι αγάπη

Την είδα την όμορφη ψυχή σου, να το ξέρεις.
Το εκτιμώ.

Πόσο απροσδόκητα τρυφερό.

Κι αν δεν ξανά ειδωθούμε,
κι αν σ'άλλο κορμί βρεις ηδονή,
εγώ ακόμα σ'εκτιμώ.
Ένας κύριος με "Κ" κεφαλαίο,
θα έλεγα εγώ,
που απλόχερα μου έδειξε
ιδιαίτερα χρώματα και συνδυασμούς.
Και μ'αναπάντεχη χαρά
άρχισα να ζωγραφίζω.
Τι όμορφος που έγινε!
Του έλειπαν αυτά τα χρώματα!
Τα χρειαζόμουν.
Τώρα αναβαθμίστηκε.

Κι έτσι πολύχρωμη ξανά πια συνεχίζω..
όπως είχα συνηθίσει.