Πάλι μες το μυαλό μου
τα μάτια σου γυρνάνε
και  το χαμόγελό σου
αθώα ζωγραφιά
γλυκά μ' αποκοιμίζει
στα όνειρά μου γρήγορα
για να σε δω ξανά

Μα εδώ και να σ' αγγίζω πια μπορώ
κι εσύ να μ' αγκαλιάζεις,
ένα φιλί να σου ζητώ
και τ' άστρα να μου τάζεις!

Το όνειρο έτσι οδηγώ
στον κόσμο που δεν θα 'ρθεις,
γιατί μιαν άλλην αγαπάς
Άννα το όνομά της.

Μα άμα σε κάνει να γελάς
και την ευχή μου να 'χεις,
τον καημό μου πνίγω
και τηνε συμπαθώ