Binalot na naman ng dilim ang aking paningin, Di ko na naman alam ang gagawin. Mga nanlilisik na mata ang nakatingin sakin. Na para bang isa akong salarin.
Pinilit kong ikurap ang aking mga mata, Ngunit sila parin ang nakikita. Ayaw nilang umalis. Tila ba ako ang hinihintay nilang umalis.
Sinubukan kong matulog nang mahimbing,
Sa wakas.
Wala na sila. Wala na rin akong naririnig mula sa kanila. Pero bakit parang may kakaiba? Di ako makahinga sa sobrang kaba.
Ilang sandali pa ay may babae akong nakita, Ngunit di ko maaninag ang itsura nya. Dahan-dahan nyang inilapat ang kamay nya, Inaanyayahan nya kong sumama sa kanya.
Nagdalawang isip ako. Kung gigising pa ba ko o sasama na lang ako? Taliwas ang sagot ng puso at isipan ko. Subalit nagdesisyon parin ako.