Alam mo bang itong luhang pumapatak saking mata,
Nagpapakitang ako'y nasaktan ng sobra,
Pero kahit ganito aking nadarama
Puso'y ka'y sakit pero mahal parin kita

Ilang araw na akong umiiyak
Araw araw pinupunasan ang luhang pumapatak,
Dahil sa pusong tila ba'y nababasag
At buong pagkatao'y nagmistulang wasak

Hindi ko alam kung san pa ba ako tatakbo
Gayong wala na kong malalapitan pa kahit sino,
San ko ba pwedeng ibuhos ang mga luhang to,
Wala ng iba kung hindi sayo, ngunit wala ka pano na ako?