Πάπυρος είναι δική μου άποροι ταινία, είναι ντεμοντέ να καμίνι του άλλου, όπως feeleth το τσίμπημα της κάθε καταγγελίας !!! Όπου είναι εραστής ορυχείο διαμορφωμένο φυτεία; καμουφλαρισμένη σε drag and επίγεια βλοσυρό ύφος του; ορυχείο κόκκινο μπαλόνι ουρλιαχτό στην ηλιακή παγετώνων !!! όμως, δεν πρέπει να υπάρχει πάγωμα σε θερμά μπάλα φωτός. Τώρα tis κουραστική μέρα και νύχτα unharmonious να θρηνεί σε shakespherian κομψό ..... για πού είχε συ προπορεύεται μπουτίκ; όπου λουλούδι για σένα έχω την οποίαν αποθηκεύονται !!! εγώ δεν εξερευνήσουν να προσαρμόσουν όπως πένθος, ήταν να είναι δύσκολο να ψάχνει, πραγματικό το πρωί; Δεν είναι μια ιδιοτροπία μου splitteth ως τσεκούρι για ξύλινα περικαλύπτω. ορυχείο ανίερη γλώσσα crinches ορυχείο δόντια, να δαγκώσει φίδι ειδώλιο τρόπο ..... Paragon των farawayness, η συστολή σου hath μου άφησε, λιώνω στο να έχουν ακόμη haveth μηδέν !! Ωστόσο, ακόμα και όλη αυτή την κόλαση, το ορυχείο oldened λείψανο πάπυρο θέλεις να αποκατασταθεί πλήρως εκατό φορές ..... δείτε, NOF αυτή η καρδιά του αυτό το τρομάζω γήινης σφαίρας
( Greek tongue )

English version-
Papyrus is mine destitute film, it's old fashioned to other's kiln, as i feeleth the sting of all denunciation!!! Wherein is mine lover fashioned plantation? camouflaged in drag and terrestrial scowl's? mine red baloon howl's to solar glaciation!!! yet, there should be no freeze to a warmly ball of light. Now tis long day's and unharmonious night's to lament in shakespherian chic..... for whence did thou goeth boutique? wherein flower's for thee i hast stored!!! i do not explore to tailor such mourning, was it to hard to seeketh real in the morning? Not a vagary to splitteth me as axe to wooden sheathe. mine unholy tongue crinches mine teeth, to bite in snake figurine manner..... Paragon of farawayness, thy shyness hath left me, i languish in must have's yet haveth naught!! Yet in even all this hell, mine oldened relic papyrus shalt be fully restored a hundred fold..... see, this heart's not of this daunt terrestrial globe.....