alas tres ng umaga
gising at dilat parin ang mga mata
makakatulog paba?
ngunit paano nga ba?
hindi pinapatulog ng lungkot
ang puso't isip na nagbubuo ng takot,
pagiisip na kung saan-saan umaabot
parang awa mo na
patulugin na
pagkat pagod ng tumangis ang mga mata
at pagod ng masakatan ang puso pagkat naghihina
kaya parang awa mo na...tama na
tama na...tama na ang bigat na aking nadarama
kase hindi ko alam kung kakayanin pa ba
pagpahingahin mo na,
nais ko lang huminga kaya please awat na.
Don't get to deep, It leads to overthinking, and overthinking leads problems
that doesn't even exist in the first place