I can't wait for the day they would also tax our feelings;
put an actual price tag on human emotions.
I can't wait for our poems and sonnets to be reduced to graphs;
to watch our market crash or soar to the moon.
Isn't that all where this is going?
Doesn't everything have a price to pay or wait?
I can't even tell you "I wish you'd call me sometimes, even once.",
it's something I cannot afford.
I cannot afford your first-world love.
At the end of the day aren't we all just reduced to numbers?
Or one day, must I also pay a price to wait?
At the end of it all, we should let love make us dumber.
I can't wait for the day I can no longer afford these feelings;
put my heart in a sack or bag, throw it to a river of temptation.
I can't tell you "I wanna be yours", even pretending feels criminal.
Imagining you more makes me none the richer.
But I cannot afford the luxury of your distractions.
I can't wait for my proses and songs to be condensed to ashes;
to watch the exchange rates or sit together by the sunset.

Si quieres volver a hablar conmigo,
tengo las puertas abiertas de par en par.
Ya te lo dije, eres más que bienvenido,
incluso puedes usar mis chanclas.

Si quieres discutir conmigo otra vez,
lucha conmigo en un duelo cara a cara.
No me has dicho lo que sientes,
pero te estás enamorando poco a poco.

Si tienes algo que decir,
háblalo como un adulto, ven a mi entresuelo.
No tengo que decirte qué hacer,
pero ven aquí y te diré que eres mi sueño.

Si tienes algo que quieras hacer,
enfréntate a mí, o enfrenta tus miedos primero.
Y no tienes que decirme qué decir,
puedo decírtelo en siete idiomas, mi amor.

I carry your memory
like my own blood—constant and unshakeable.
I hear your voice
like my own language—haunting and historical.
Try as I might to forget,
your face is what I think of when I look at the sun.
Try as they might to flush me out,
you pull me in and I follow you around, I dance to your orbit.
Even my own language echoes yours;
how could I even translate the feeling of escape?
Your country's name is engraved on mine;
how could I ever break free from your chains and jail?
I carry the weight of longing,
chained by the shackles of distance and other strings.
I bear witness to surviving and surpassing,
caged within the cells of reality and perhaps some 2-body problem.

Sa paanong paraan, saang wika?
Alam mo ba na ang pangalan mo na
ang bagong panata at adhika?
Sa paanong pagsaysay kaya?
Wari mo ba na ako lang ang
makapagbibigay sa'yo ng saya?
Sa anong sukat ng pangungusap?
Alam mo ba na ikaw ang aking araw
sa likod ng madidilim na ulap?
Sa anong haba kaya ng talinhaga?
Batid mo bang ako lang ang
makapagbibilang ng iyong halaga?
Paano kita maikukubli sa tula?
Paano kung panay lang ang hula?
Ako lamang dapat ang tanging
makapagsusulat ng iyong alamat.
Ako lamang dapat ang hanging
dadampi at hahalik sa iyong balat.

Jazz bar with soft yellow lights
Craft cocktails on our hands
Flirting with each other
Late Saturday night
All night long
Me and him

"Hindi ko lubos maisip ang sarili ko sa katulad mo",
sabi ng asukal sa yelo.
"...sa tingin ko, matutunaw mo ako nang higit pa sa init,
Ang hawak mo, hula ko lang, mas nakakapaso pa sa apoy,
sisirain mo ako higit pa sa anumang bagay sa mundong ito,"
patuloy nito.

"Hindi ko rin naman maisip na makapiling kita,"
sagot ng yelo sa asukal.
"...sa tingin ko, ang tag-araw kasama ka ay impiyerno sa lupa,
ang iyong halik ay magdadala ng walang hanggang tag-ginaw sa isang tropikal na dagat,
lulusawin at mapapatuyo mo ako higit pa sa bilis ng liwanag,"
sigaw nito.

"...pero iniisip kita.
Iniisip ko ang dulot mo sa aking paglusaw.
Iniisip ko ang dala ng dampi ng iyong hawak.
Iniisip ko ang haplos ng iyong pagtunaw at sa aki'y pagsira,
higit pa sa anumang bagay sa mundong ito," tahimik na sulat ng asukal.

"...pero pinapangarap kita.
Pinapangarap ko ang tag-araw kasama ka, araw-araw.
Pinapangarap ko ang iyong halik, at aking panalangin sa maykapal,
"sana nga'y ginawa mo na lang akong tubig-dagat!"
Pangarap kong ako'y iyong nilulusaw at ika'y aking hahayaan,
mas mabilis kaysa sa bilis ng liwanag," palihim na hagulgol ng yelo.