Maligayang kaarawan
sa prinsesang di malapitan
Sa dami ba naman ng hadlang
Mas mainam bang sumuko nalang?

Sa layo ng iyong tingin
Akoy humihiling sa hangin
Na kahit sulyap lang makatikim.
Ilang beses ako nag paramdam,
Medyo masakit lang kasi di mo ramdam.

Di ko alam kung kulang o sobra,
isa lang ang sigurado mahal kita
lagpas langit pa.
Oras oras minuminuto
segusegundo..
oo ikaw ang nasa isip ko

Lagi hinihiling na sana nasa isip mo din
Kung sa iba'y di ka mahalaga
saakin ikay prinsesa.
Sa lihim kung nakasulat sa baybaying letra
ang ibig sabihin nun ay mahal kita.

Sa huling linya ng tula na to
gusto ko lang sambitin sayo .
Maligayang kaarawan prinsesa ko.
Bente kwatro ng pebrero.

siyam na letra ang "mahal kita"
dalawang salita na di ko makakaila.
hindi man ako bihasa, sa mga matalinhagang salita.
nais ko lamang ipadama dito sa maiksing tula.

gusto ko ilahad ang hindi mapaliwanag
nais nang matapos ang paghihirap.
magiipon ng lakas, kahit pwede ito ang maging wakas.
pipiliin sumugal at ang puso'y itaya.
hindi mo man maibalik ang mga salita.

oras at sandali ay akin pang naalala
nung buong loob sinambit na "mahal kita"
balintataw saking mata agad nadama.
nung sinabi mo saaking "pasensya kana".

para akong pinilas na pahina
sa libro na ikaw ang may akda
mga mata'y di na nag tagpo
ngiti mo saakin biglang nag laho.

masakit pala.. kahit pa handa ka
pero ang sabi nga ng iba
kung  mahal mo sabihin mo
panalo ka man o talo.

Sa bawat pag pitik ng orasan
Bakit ba lagi ikaw ang laman ng isipan?
Kung ang ngiti at sulyap mo lang ay rehas.
Siguradong wala ng pagkakataon pang makatakas.

Ewan ko ba?
Para kang barakong kape
Na hindi ako pinapatulog sa gabi.
Parating nasa isip ka.
at iniisip ko ,kung iniisip mo din ba?

Isa, dalawa, tatlo..
gusto ko ng tumakbo
Pero papanu?
Kung sa kada hakbang ng mga paa ko, imbis na lumayo ay lalo
Pang lumalapit sayo.

Paanu ba malalaman
kung Mahal mo na?
Pasensya kana..
Kung ito man ang mga sintomas
hindi ko na hahanapan pa ng lunas.

Napaupo sa dalampasigan.
Ang mga alon ay pinagmamasdan.
Buti pa ang alon kahit umalis man.
Kusa kang binabalikan..
Oh kay sarap **** pagmasdan
sa dapit hapon.
Hanggang sa muling pagkikita
kaibigang alon.

Takipsilim na pala
Lilisan na ang araw.
Sa pag palit ng dilim.
Ikay patuloy papanuorin
Hindi mangangawit ang aking mga mata.
At Hindi magsasawang pag masdan ka.
Sa iyong paglaho
kelangan ko na din sumuko.
Hanggang sa huling sinag mo.
ikay papahalagahan ko.
Poem#22

buhok mo ay nakapusod at
may salamin ka sa mata.
Ang hirap na tuloy ilihis ng
aking mga mata.

Hindi mo man pansin pero
pinagmamasdan kita.
Pasulyap sulyap lang
para di halata.

Titingin ngaun ,titingin mamaya.
Konting titig pa, tutunawin na kita.

Wala sa plano na mahalin ka.
Hindi sinasadyang ibigin ka.
Sa bawat pag atras ng anino mo.
Na parang isa akong hangin na hindi makita ng mga mata mo.
Kung sino pa ang tao na gusto kong mapansin ako.
Siya pa ang taong bulag sa presensya ko.

I can't make you love me.
I can't make you feel things.
I cannot force something
if it just isn’t there.
Maybe we're not meant for each other,
and maybe thats okay.
Maybe God has a better plan for me,
a plan that i dont know yet.
I know that God is going to help me understand why you are not meant for me
You have no idea how much I remember every single moment that I had with you.
how could I forget a part of my life that was once special to my heart?
You will always be my favorite person to write about.

Lumipas man ang mga taon.
Maluma man ang papel at tinta.
Hindi magbabago ang mga letra at mensaheng dala.

Sa muling pag basa ng mga salitang nakasulat. Sa mga alaala ako'y nag papasalamat.

Poem #15