Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 
Eunoia Aug 2017
The birds are singing in the trees,
While you are kissing my cheeks with your red lips,
You're whisphering "Baby wake Up" In my ears,
Oh! Honey it was indeed a Morning Bliss
Eunoia Aug 2017
Someone knocked at my door,
I came running almost slipped on the floor,
You ring the bell up to four,
I said "I'm coming" and was shocked to see an Unexpected Visitor,

My stomach cringed when I saw your face,
My lips are trembling by your presence,
My weary eyes are full of dismay,
And then you asked me "How are you my sweet nightingale?"

My voice was caged inside my mouth,
Sending you out is what I want
But instead of that I open my door,
Cover my oblivious uneasiness and said "I'm fine, come into my house; just sit in the sofa, I'll be back in an hour"

My breathing is too hard,
Being with you is too harsh,
And after a while I came back to you, holding a glass of orange juice
I saw how you drank the remaining drops, wishing that you'll be choke and die in your spot

I asked you"Why are you here?"
Anticipating for your answer "It's all because of you"
But who I am to fool myself?
When you answered me, you're here to pick up your new girl

I wanted to strangle your neck with my hands
How could you visit me like I'm not your ex lover?
But as an educated person I treat you like my guest, eventhough I wanted to send you--- back to the hell
Then you finally decided to leave, before my hand meet your face, but before I close my door, I said something that made you stiff,
"Never come back in my life again, for you are not welcome here anymore, you wasted the chance I gave you before, so please Never Come Back you are an Unexpected Visitor".
Eunoia Aug 2017
Ako'y natatawa sa'king nakikita
Lahat ay naging makata pagkatapos ng
100 tula para kay Stella,
Paggawa ng isang akda'y hindi ko minamasama,
Sadyang nagulat lamang ako nang mabasa ang katha ng isang kakilalang itinatakwil ang larangan nang pagsusulat,
Sinasabi nilang sila'y katulad ni Fidel, mahilig magsulat pinglalaruan ang bawat salita
Ngunit bakit taliwas ito sa'king nakikita?
Gayong piyesa nga nina Balagtas, Rizal at Bonifacio ay iyong sinukuan?
Lumikha nga ng isang simpleng sanaysay iyong minumura,
Sinasabing "Ano ang kahalagahan ng tugma't taludturan?"
Kaya sabihin mo nga saakin mahal na kaibigan, nararapat ba talaga kitang tawaging isang manunulat?
Hinaing at katanungan ng isang taong matagal na sa larangan nang pagsusulat
Eunoia Aug 2017
How to unlove someone who's not worthy to be loved?
Eunoia Aug 2017
She never wish to be save,
She never wants a prince who's riding a white horse,
She never chose a crown and dress,
For she is the knight who's going to save herself.
Eunoia Aug 2017
Hindi, Hindi ko alam kung bakit ako nakatayo sa harap ng madla
Hindi ko alam kung bakit ako gumawa ng tula  
Pero sige magsisinungaling  pa ako, magsinungaling pa ako hangga't mapaniwala ko ang lahat maski ang sarili ko
Magsisinungaling pa ako hangga't maputol na ang dila ko sa kasalanang ginagawa nito

Itatangi ko sa lahat na sumali ako dito upang mailabas lahat ng hinanakit ko
Itatangi ko sa lahat na napudpud ang lapis ko habang binubuo ang tulang ito
Itatangi ko sa lahat na ilang papel ang nasayang ko sapagkat nabasa lamang ito ng luhang dahilan ng pagngiti mo
At magsisinungaling at magsisinungaling pa ako hangga't makita na ng lahat ang salitang 'SISI' sa ginagawa kong pagsisinungaling

Hindi ko sinasabing nagsisisi ako dahil minahal kita sinasabi ko lamang nagsisisi akong naniwala ako sa malakas na ulan
Hindi ko sinasabing nagsisisi ako dahil nakilala kita sinasabi ko lamang nagsisisi ako dahil nagpatangay ako sa malakas na hanging habagat
Hindi ko sinasabing nagsisisi ako sa paglapit mo sinasabi ko lamang nagsisisi akong lumingon ako sa bintana
Ngunit mahal kahit kailan hindi ko itatanging nagsisisi akong Umasa ako sa akala ko'y Ulang magtatagal ayun pala'y dumaan lamang

Masakit sa pakiramdam maalala ang paghila mo sa aking kamay sabay sabing "halika at magtampisaw tayo" Habang bumubuhos ang malakas na ulan suot pa natin ang uniporme nating dalawa
Naririnig ko ang halakhak mo Habang masayang tumatalon dinadama ang mumunting butil ng ulan

Samantalang ako'y nakatingin sa kamay nating magkahugpo at sa hindi inaasahang pagkakataon nabanggit sa harapan mo ang katagang nakakubli sa aking puso
"Mahal Kita" ngunit ngiti lamang ang sinukli mo
"Mahal Kita" ngunit yakap lamang ang ginanti mo
"Mahal kita" ngunit ang sinabi mo lamang ay "halika umuwi na tayo"

Lumipas ang mga araw at narinig ko nanaman ang halakhak mo
Nilusong ko ang malakas na ulan upang mahawakan mo ulit ang kamay ko
Habang masaya kang lumulundag sinasalo ang butil ng ulan na siyang pumapatak sa mukha mo
Ngunit mahal nadurog ako ng makita kita sa ulan,

Nadurog ako sapagkat kamay ng iba ang hawak mo ngunit hindi katulad ng saatin nakatitig ka sa mata niya habang dinadama ang ulan
"Mahal kita" nginitian mo siya
"Mahal kita" inakap mo siya
"Mahal kita" ngunit sinabi **** "Mahal din kita"

Tumigil ang ulan ngunit hindi ang pagdurugo ko
Nilisan ko ang lugar kung saan nabasa ako
Umuwi ako sa bahay inaapoy ng lagnat at tinanong ni Nanay "bakit hindi nasuspinde?"

Tinitigan ko siya ng diretso sa mata sabay sabing
"Daang ulan lang naman daw po"
Oo tama!, daan lamang malakas ngunit hindi magtatagal
malakas ngunit nakakapinsala
Daan lamang pala

Sana hindi na lang ako nagpahila
Sana hindi na lang ako umasa
At sana pala'y nagdala ako ng payong nang sa gayon ay hindi na ako namomroblema kung paano maiiwasan ang patak nitong malakas na ulan
My first ever piece of Filipino Spoken Word Poetry
Eunoia Aug 2017
Tell me how to breathe in this world full of grief,
Tell me how to live in this world full of fanatasy
Next page