When love arrived at my home,
I saw you in front of my door.
Your eyes that speaks with beauty and grace;
Those humors and laugh and smiles on your face—
When love arrived,
I've seen galaxies of personalities,
And learned the ways of crossing those boundaries,
But when love arrived at your home,
You saw her at your doorstep instead,
And spoke to her eyes with beauty and grace,
And made her laugh
through those humors
to see smiles on her face;
You've seen the galaxies of her personality,
You made a way to cross that boundary;
And when love stayed on your vicinity,
You knew that you've found her.
You didn't even saw me at her back,
Standing at another door,
In front of yours.
Love mistakenly knocked at mine—
And we opened at the same time;
And as you steal my never ending stares—
Someone else have stolen yours.

"And the memories bring back,
Memories bring back you..."
You.
Somebody I used to know—
Someone I always remember,
Though now, we're just a mere stranger
with memories to cherish and to hold,
Left with broken hearts,
Alone in the cold—
Yes.
We are stranger with memories,
Taking up two different roads,
Travelling a distance away—
Lightening our burdens and loads;
But I do wish, that may our paths cross again,
When I'm already healed and done with this pain.

Love will always be the best thing
left in hearts of many,
For people will never forget to love
Though been broken lots of times already;
Love will always be the best thing left
in the vicinity of someone's soul;
A masterpiece to keep—
To keep your broken self whole.

Love
doesn't always mean
it's mutual —
For sometimes,
Love
is someone's happiness
over someone's pain—
Choosing to let go,
to move on,
with those scars
and memories
we gained.

Sunsets and Sunrise might be the best things to see,
But your smiles will always be the most beautiful for me—
An irreplaceable and rare picture of love;
Caused by the girl,
I think,
given to you,
by God above.

Happy to see you smile and laugh and joyful,
Even though I'm not the reason,
I'm sending my best wishes and Good lucks,
For you;
My forever favorite person.

Hoping that your longing nights
turns out to be the best of all;
Receiving the news—
she's ready take the fall!
Committed:
and won't ever break your heart;
I hope that you find true happiness,
On the next adventure you'll unlock!

May love be good and love be kind;
For both of you, may love be blind—
Understanding, undemanding,
for perfection that you cannot find,
Be happy my love—
I'm happy for you.

Sinungaling ang mga manunulat.
Mapanlinlang ang kanilang mga akda—
Pinaniniwalang maayos lang ang lahat
at walang dapat na ipag-alala,
Nagpapanggap
na tanggap na nila,
Ang mapait na sinapit
ng ugnayan niyong dalawa—
Nagpapanggap
na tanggap na nila,
Dahil magaling silang magpaikot
ng mga salita,
At bihisan ng ibang kahulugan
ang kanilang mga tugma;
Mapanlinlang ang mga manunulat,
Paniniwalain ka nilang tanggap na nila ang lahat,
Na ayos lang kahit hindi sila ang piliin
basta't masaya ka—
Wag kang maniniwala sa kanila!
Sinungaling sila!
Mapagpanggap
ang kanilang mga panulat;
Masaya kahit nasa piling ka ng iba?
Sino ba namang matutuwa
'pag ang bagay na pinapangarap mo
ay hawak ng iba?
Hindi gano'n kabilis magpalaya
ng mga bagay na hindi pa nagiging sa'yo,
Pano mo bibitawan kung hindi pa naman dumarampi sa mga palad mo?
Kaya maniwala ka.
Sinungaling sila.
Hindi nila tanggap na hawak ka ng iba.
Hindi sila mabilis magpalaya.
At wala silang balak na palayain ang pag-ibig.
Kahit nagkakasiya sila sa mga simpleng titig—
Mga patagong ngiti at kilig
Sa t'wing nariyan ka.
Oo! Sinungaling sila.
Pagkat sa likod ng mabulaklak
na isinusulat nilang mga salita,
Nakatago ang pusong humihiling,
"Sana ako nalang siya".

Gusto kitang isayaw ng mabagal.
Gusto kitang isayaw.
Gusto kita.
Gus—
Gusto kong ibaling ang pagtingin ko sa iba,
Pero bakit kahit na pilitin kong okupahin ang malaking parte
ng oras para kalimutan ka,
Hindi ko mapanindigan?
Bakit patuloy ka pa ring bumabalik at nangungulit sa isipan;
Kung alam mo namang madalas akong umaaasang baka sakali,
May maganda tayong patutunguhan?
Paano ko magagawang makalayo sa lungkot,
Kung simpleng alaala mo,hindi ko magawang malimot?
Dumarating ka sa oras ng katahimikan—
Dumadalaw sa mga panahon ng pag-iisa,
Dinadamayan ang sakit ng luhaan kong mata;
Bumabalik-balik at sumisilip-silip,
para iparamdam ang presensiya ng pag-ibig na kailanma'y hindi masusuklian~
Gusto kitang isayaw ng mabagal,
Sa saliw ng paborito kong musika,
Sa tugtog na gigising sa'kin, magpapa-alala:
•Pagmamay-ari ka ng iba,
Gusto kitang isayaw ng mabagal—
Hanggang sa hindi matapos na tugtugin;
Hanggang sa magawa ko ng pilitin,
ang tadhana~
Na ibigay ka nalang sa akin,
Gusto kita ng isayaw ng mabagal.
Gusto kitang isayaw.
Gusto kita.
Gus—
Tama na.
Husto na.
Gustuhin ko man na mapasa'kin ka,
Wala akong magagawa.
Kaya sige.
Tatanawin nalang kita.
Hihiling na sana minsan, maisayaw kita—
Sa saliw ng paborito kong musika;
Sa tugtog na patuloy sa'king magpapa-alala,
Kaibigan lang dapat kita
At pagmamay-ari ka ng  iba.
Gusto kitang isayaw ng mabagal.
Gusto kitang isayaw.
Gusto kita.
Hindi magbabago kahit nakatadhana ka sa iba.