Met jou patetiese pantomiem teen n God wat jy haat
verkrag jy harte en bevestig sy bestaan.

*** seer voel jou vuiste as jy slaan na die wind?
*** groot voel jou ego met die roem wat jy vind?

Swakelinge swig soos skape voor jou opstand en hype
Jou talent is verduister in verganklike tripe.

Jy is nie die eerste of laaste wat laster,
wat liefde verloor met die haat wat jy koester.

Ons is almal maar net wasems wat verdwyn in die mis
tot verniet gaan ons woede en onheilige twis.

Daar is nog genade terwyl die son skyn
om omkeer te maak van die krakende pyn.

Ek die lieplapper
Fladder in die wind
Soos ń herfs betaste blaar
Wat in die dwarrelwinde
Tolbos en die reels
Van swaartekrag verag

My kop is op ń blok gesit
Soos die twee vir ń stywers
Wat inner kompaste volg
Na waar die hart mag lei
Sterk oppad na iewers
Maar word deur nikse
En nerense verlydelik gefly

My V formasie vervorm
, vlieg vêr vooruit
Tot waar ek sig verloor
Van veilige jolheid.
Ek verkoop my vryvlieg siel
Aan die voëlwip en sy wag
Onbewus van die somer
Wat oor die waters op my wag.

Ekt my siel verkoop aan
Die winterson...
Prysgegee, môre se geluk
Die stofwolk op die Horison

Môre trap jy oor my
Windverstrooide oorblyfsels
En neurie ń afskeidslied
In jou binnenste.
Jy koester dalk ń traan
Of twee.
Vir die gees van ń
herfsblaar lieplapper
Wat in selfverwyt besterwe

Vandag vloek-groet ek die verlede
en spuug die suur naam uit
en rig ek al my groot gebede
om gistergoed ook weg te smyt

Maar koester ek die kleine vrees
in die diepste van my hart
sal more net soos gister wees
breek die ook van die smart

en deel ek in vertroulikheid
my woordsopregte eed
as more soos 'n spiel wil lyk
sal dood my uit ellende sleep

Tog, mik ek vir die kruine
- droom my silwer droom
,  vermy vergete pyne
van 'n toekoms palindroom.

Want as my lepel andersom
dieselfde as tevore lyk
wees jy ook nie te verstom
as ek na sagte doodsoen reik.

Ryk in maniere
wat nie gemeet of
Maklik bepaal kan word

Oorstallig
Rustig
Tevrede

Ryk daarna uit
Na ander oorstelp
Wat nie kan help

Bedroewig
Mismoedig
Begewe

Deel gerus jou harts lied
Sing vir dié in droogse donker
Belaai met verdriet

Vrylik
Lieflik
Begeeflik

Herinner hulle heimlik
Hul oorvloedige innerlike erfstuk
Skink 'n heildronk op die Heilbron

Bespoedig
Begeerlik
Begiet

Buig saam die kop
Ontvang die Heilse heet
Verborge net as jy vergeet

Ligweg
Verhewe
Belewe

Stap dan heelhartig helder
Koester elke kosbare tree
Destinasie onbepaald ewig verder

https://blominblou.weebly.com/blog/skatlik-ryk

De stenen hebben kelen
en ze zingen zondag 's ochtends
over bellen, toeters, ringen.

Wanneer was jij nog in de kerk?
De verf heeft ogen op het doek
en kijkt indringend naar de borsten
van jouw vrouw.

Het marmer heeft geleden
en dat zie je
aan de graduele vormen. Wie
weet nog zijn eerste communie,
heeft nog kaarsen in de kelder?

Kaarsen koester je. Selder,
prei en oesters niet.
Stel je maar eens voor dat jezeke dat ziet.