sy wil iets beteken
nie iets hê
of word
of kry
of raak nie

nie nut
of hulp
of help
of raad nie

sy wil net iets beteken
wat sy nie in haarself maak nie

Lieve Celina ,
Ik heb gehoord dat je een One Direction fan bent,
een nogal grote ook.
Er schoot Something Great in me te voor ,
Ik weet dat One Thing dat jij wilt is om *** te ontmoetenLieve Celina ,
Ik heb gehoord dat je een One Direction fan bent,
een nogal grote ook.
Er schoot Something Great in me te voor ,
Ik weet dat One Thing dat jij wilt is om *** te ontmoeten
Dus ik was Up All Night
om iets over een energie volle meid te schrijven
die van One Direction houd met No Control
en dat is niet erg want You Gotta be You
One way or another wou ik er iets moois van maken
What makes you beautiful is dat jij jezelf blijft
In de klas of buiten de klas blijf je wie je bent en dat is iets dat niemand van je af kan nemen
blijf wie je bent en One Way Or Another
zullen je dromen uit komen maar Live While You’re Young
wees Alive en Believe in your Heart
Magic Moments zijn er voor even maar die Midnight Memories blijven in je hart
Ik wil dat je Magic Moments in je leven maakt en daarvan de Memories in je hart opslaat
Leef je leven als 1 groot Moment en Happily believe in your Heart
zodat je alle obstakels overwint en dat je je dromen waar maakt.
Stand Up en wees jezelf , kijk de wereld aan en overkom alle moeilijke tijden
door altijd jezelf te blijven , een energie volle meid die toch gewoon wilt slapen
maar ze weet andere blij te houden met haar energie volle houding.
We zijn allemaal heel erg dankbaar dat je ons blij houd als je bij ons bent en
dat is iets dat niemand van je kan afnemen.
You are more than a class mate , you are a Girl Almighty


----Door Levon Tamazyan

Daar was n onheilspellende tog
naderende wuif in jou menswees
dit het my getrek tot by jou gees
 
Ongelukkig het my aanvanklike slegte     humorsin
Jou nie genoeg bemin
nie
 
Daar was iets in jou
Iets misterieus
Iets dieper as vlees

Dieper as die horison
In die oorsprong van die son
Het jy my hart gevind

My vingers jeuk om iets te skryf
My hart bloei storms
Maar my vingers jeuk
My gemoed eb en vloei
Maar my vingers jeuk om iets te skryf
My siel hammer verwoed teen my ribbekas
En my vingers jeuk om te skryf

My pen hunker om te vloek
Die swart ink wil die wit vel breek en skree
My polse wil huil
My longe wil verteer
En my nek wil omhels word met n tou
Maar my vingers jeuk om te skryf

Ék kan nie díe jeuk krap nie.
Dít klou aan mý wese
En dít krap mý verstand
En ek bloei waansin
En ek wil skree vir die maan
En ek wil vloek tenoor die son.

My vingers jeuk on te skryf
En ek gee in tot die demoon
Wat honger na n stem.

Iewers sal my woorde weer
N lee papier vind...
En dan kan ek sy lastergille tem.

Ek kyk na die wiskunde geletterdheid vraestel
wat uittartend voor my le en skreeulag.
Elke vraag is nog 'n klap in my gesig
nog 'n uur wat ek in 'n warm stort moet gaan sit
om myself weer moed in te praat.

Ek het lankal reeds al die stetoskope
van my kinderdrome ashoop to gestuur.
Die laaste bietjie hoop uit my onskuld gekerf
toe hulle se dat ek die masjiene moet afskakel
en vir my spieel gaan se, dat ek dit nie gemaak het nie.
"Gee eerder op" lui die pedagoog se kreet.

"Jy hou ons terug seun" , vertel jy my
"as jy nou nog nie verstaan nie, sa jy
ook nooit nie. Gee maar op."
Ek was eers die boogseun.
*** verder jy my terug getrek het,
*** vinniger het my pyl op die teiken
af gestraal...
Nou is ek die rekseun... ek hou jou terug
en as jy trek, breek ek.

Jou ekstraklasse was te duur gewees,
ek kon nie my wiskunde angelegdheid bekostig nie.
Ek moes maar terugsit en kyk ***
ander skole met onderskeiding by jou deur uitstap.
Ek kon ongelukkig nie bekostig om slim te wees nie.

Onthou jy toe jy op daardie koue wintersdag
verby my gejaag het en my verskree het
oor die missie en serpie wat my net
aan die lewe gehou het?
Ek is jammer dit was nie jou kleur nie,
maar probeer verstaan...
ek is nie 'n onderwyser nie.
Wanneer jy huistoe kon gaan
moes ek my studentlike pligte uitvoer
en tot laatmiddag by die skoolbly.

Ek is jammer dat my ma werk.
Dit is tog so ongeskik van haar.
So selfsugtig om kos op die tafel te probeer sit
en so my verhoed het om aan sport deel te neem.
Ek weet tog *** belangrik sport vir jou is.
Jammer ek kon nie 'n meningvolle bydra
tot jou donnerse sportregime maak nie.
Jammer ek was 'n nuttelose suurstofdief
, soos wat jy my genoem het.

Eks jammer ek kon nie my punte
bekostig nie. My handgeskrewe take
en spoeg-en-plak plakate was 'n
vernedering tot die vlekvrye mamma-pappa-take.
Linte was in die mode.
Linte en ander oulike beursie plukkers.
Jammer dat ons beursies
leeg was, maak nie saak *** ons
daaraan prober pluk het nie.

Jammer dat ek nie man genoeg was
om myself te beskerm teen nege honderd seuns nie.
Dit is skandelik. *** kon ek so swak wees
dat ek nie eers nege jaar se "ou grappies"
kon aflag nie. Jammer dat ek dit nie snaaks vind
as daar op jou geurineer en gespoeg word nie.
*** kon ek nie lag vir die hilariteit van
asblik skroot , soos kougom en gemifde brood
in my tas en pennesakkie nie.
Ek wens ek was nie so swak nie, dan kon
ek ook dalk myself teen die 14 seuns beskerm het.
Jammer dat hulle my so maklik kon oorweldig.
Jammer dat hulle my kon teister
en rondgooi soos 'n vloerlap.

Ek vra nederig om verskoning,
dat ek daaroor kom kla het.
Meneer is reg, ek is 'n sussie.
Net 'n moffie soos ek sou
kom kla het. Jammer om meneer
se tyd so te mors, dit was verspot van my
om te **** meneer sou iets daaran doen.

Nou is ek ietwat geskend. Menere
en manne het al gesweeptong en asyn
op my kaal rug.

Nou sit ek Sentraal in die kakstorm
en jy wonder hoekom ek nie meer
onder die top 20 is nie.

Nou sit ek hier onder tussen die wiskunde "Jee"
vraestelle en huil.
My enigste vertroosting is dat ek nie
heel onder is nie, en dat jy die hell is
waaruit ek nog sal opruis.

Ek breek vry van agter die tralies.

Geagte skool
Gerespekteerde meneer
Vok jou
en moenie laat jou mislukkings jou
op die gat skop as jy by die deur uitloop nie.
Want hierdie "mislukking" ... skop kak hard.

een meisje wilt iets
na een feest
slapen bij jou
want ze is nog nooit
zo ver weg geweest

aan jouw zijde sta ik
en met meelevend hart
zei je 'dat is goed'
op dat moment zei ik
'goodbye' to my mood

ik hou me groot
ik hou mijn mond
terwijl ik wil zakken
me laten vallen
op de grond

als van binnen
een demoon of meer
mij aan het verslinden zijn
negatief van de pijn
ik voel me klein

dat het goed is, zei je
tegen wat?
bij mijn ex had ik hier
nooit last van
geen moeite mee gehad

nu graaf ik dan misschien
elke keer mijn graf
maar dit hier was een droom
gebroken wakker
is niet iets dat ik mezelf gaf

en ik weet niet wat te zeggen
weet niet wat ik moet doen

misschien is jouw hart goed
maar zo is onze ****
laat het de onze blijven
niet verpesten door een heks

rampscenarios om te overleven
bedrogen door eigen boven kamer
maar om **** niet erger te maken
is het soms beter te zwijgen

omdat je de 'ja' hebt
maar 'nee' nog **** krijgen

My kinderjare was
Soetsappige drome
En ek het weggesluimer
Agter suiwer onskuld,
Met ń krag van geloof
Wat my oortuig het dat
My God ook jou God is...

Dat elke pad ń onnodige
Veiligheidsgordel verg
Dat elke beursie ń oneindigheid van R20
Note besit het en dat
Elke graf leeg was na die derde dag

Dit was deur die verskillende stadia van bogenoemde
Uiltjies knip wat my
Tot die meerderheids
Besef van addolosensie gebring het.
Selfs al het ek teen ń
Eksponensiële spoed
Ń volwasse begrip ontwikkel
,Was my redenasie oor die
Hiernamaals nog vaag
Met slaap in die oog

Eers toe daar een
langs my Val
En tien aan my sy
Het die drakoniese deun
Van die doodswek my
Uit my snoesige slaap geruk.

Met elke groef wat nuwe
Paaie teer vir my trane,
Elke silwer randjie wat
Lostrek van die donker wolke
En op my hoof kom rus
Soos die koue staal
Van ń koningin se swaard
Wat my inlyf in die
Sidderende realiteit van grootword en lewe

Nou is die droom verby
Nou staan ek op
En vrees om plat te val...
Ek oes en saai
Met ń bekommernis of my ploeg iets sal maai...
Nou word paaie ń lang gebed
Ter beskerming van my hart
Wat ek so maklik uitdeel
En beursies ń kommoditeit
Wat skree van die honger
Soos die mense van ń land
Wat al sy geloof verloor het...

Nou brand die sand my voete
En die seesout droog my vel...
Nou word wraak ń amp
En liefde ń kombinasie
Van gifte en giwwe
, maar ek sal nooit weet
Wanneer is dit wat nie...

Nou word lewe ń gebed.
Ek het ophou my
Kinder rympies sê,
Nou bid ek pynlik swaar
En hoop dat God
Nog genade vir my en
vir jou Sal hê

Amen

Lusteloos, liever dan pijn
*** zou het morgen zijn

Kijkend door het raam
naar mijn weerspiegeling vol schaam

Wetende dat er iets moet veranderen
maar bang om terug te vallen

Te bang om iets nieuws te ondernemen
Te gewend aan de leegte

Iets nieuws, avontuurlijks, positiefs

     met kriebels van hoop
     en de klim naar het licht
     die doorhakken de knoop
     en bieden nieuw zicht

lijkt nooit definitief

My bed verlang na ewewig
En kantel as ek lê, My arm kweek ń
onwrikbare
Verlange na ń glimlag wat
Daarteen druk en Selfs nou en dan
Speels byt.
Die ysere
Koue wat
Dwing om
In my oop
Arms te
Kom rus.

My kat spin hard op my bors,
Duidelik in haar skik met die
Wete dat sy,
vir nou
Op jou geresserveerde kussing
Kan lê
En met
Daardie
Wete
Verlekker
Sy haarself
In my
Ellende

Die leemte hier is groter as net die Dubbelbed oop spasie op my
Queensize bed en die lieflike geeste wat deur my arms gly
En giggel
Want ek
Wag vir
Iets wat
Dalk nie
Kom nie

Dalk is dit beter so, want as jy my innerlike konflik ook soos ń kakofonie
Van dromme
Teen die mure van jou koglea kon voel dans, was hierdie leemte nog
Meer leeg
As ooit
Tevore
En sou
My contact
List net
Soos my bed
Geraak het...

Die wind wat deur my hartskrake seifer,
Fluister jou naam
En flankeer met
My gevoelens....
Hiers ń spasie oop
Spesiaal vir jou...
Mnr _.

-ń tipofrafiese voorbeeld
Van digterlike vryheid
Verwar vir menslike
Eensaamheid...

Ek skrik die 10de Augustus wakker.
Iets voel verkeerd, so swaar, so leeg.
Met 'n knop in my keel raak my gemoed swakker.
Min het ek geweet, dat treur so swaar kon weeg.

Vaagweg **** ek, "I look to you"
"And when melodies are gone"
"I hear you in a song"

Ouma was ons eie Whitney Houston
Haar sterk gees was ons rots.
Al het ons met tye lekker koppe gebots.
Sy was my vestiging, ons familie se trots.

Mag die rose in Bloemfontein altyd ouma se naam onthou.
Die pragtige rooikop dogtertjie in liefde toegevou.
Ouma se omgee het my soveel keer gered.
Die dankbaarheid gekoester in my mooiste gebed.

Mag die voëltjies altyd bly sing
Terwyl ouma se stories mooi herinneringe bring
Ouma was altyd bereid om te help
Vol genade het ouma, harde harte versmelt

Mag oupa altyd verlief bly
Sodat ons verdwaaldes, ook die regte prentjie kan kry
'n 53 - jaar, onvoorwaarlike liefde verhaal
So opreg, en eerlik, die mooiste mylpaal

Dankie dat ouma my aanvaar het vir wie ek is
Al sit ek heel wat die potte mis
Dankie vir alles wat ek by ouma kon leer
Dankie vir elke drukkie, vergifnis, keer op keer.

Dankie vir elke koppie soet tee
Vir al die miljoene trane wat ouma moes afvee
Dankie dat julle vir my alles kon gee
Dat hulle harte net liefde kon skree

Dankie dat ouma my veilig kon hou
Ons verlang alreeds, en sal verewig onthou.
Ons bly, onvoorwaarlik lief vir jou.


Ek gaan ouma mis, al my liefde, Thomas.

Kom ons wees oppervlakkig
Kom ons verbeel ons dit was niks
, 'n nag vol stampe en stote
dis al , - dis al

Kom ons wees naief
en jonk en dom
, en ... ag ek weet nie
ons leef mos net eenkeer?

Kom ons wees koud en
hard, soos die plaiveisel
en die mure waarteen jy my
vasgedruk het as ons soen!

Kom ons bou vir maande
aan iets en verloor dit
in jou hortende stem
wat soms die sprong
oor die berge kon maak,
maar nou wegkwyn in
kuberstiltes -stiltes -stiltes
waar jou ***** se echo
in die verlede verdwyn.

Waar is jy nou?
Nou dat my are al
lintend- swerwend in
die wind agter jou wapper
en my hart knus in jou
glas bottel le...
nog 'n glas bottel,
was al wat jy werklik wou he.

Kom ons wees verlief
Depressief
Agressief
Neem inisiatief en
vergeet van my...
,want diep binne
het ek jou
nog eintlik lief...
Hello Genisis
Kom ons wees oppervlakkig...

Onder die laslappie kombers
van die sterre en die maan
het my hart talle male verstik
aan n proetjie eensaam.

ñ koue hart wat reik
Na iets om vas te hou
in bed wat oorloop
Van spasies net vir jou

, maar in die siekbed van die see
Het ek te veel tyd spandeer
Voor n plafon van hoop
Wat met motreen bo my oopskeer.

En in retrospek kyk ek na my bed
Wat nog altyd leeg staan
Nie sonder jou nie
Maar oor die twyfel in my eie bestaan.

My bed was net leeg...
Oordat my hart leeg was
Soos n vol kanvas
Met wit leeg gekwas.

Want ek was daar,
En nou dat ek verstaan
Weet ek die nag is net donker
Sonder die sterre en n maan.

Wat my laat met die vraag...
Was dit die bed of was dit ek
Want wat is werklik leeg-
Die mens , of die plek?

Vat ń slukkie verdriet
En ontnugter jou verstand
Tot dit niks meer
As net ń spookdorp is
Wat tolbos oor
Jou silwerdoek-lewe nie

Jy voed op energie
, maar in ń moeë wêreld
Teer jy jouself uit
Totdat honger straatkinders
Jou ribbes speel
soos marimbas
Vir net ń laaste trek.

Dalk is vandag
Net een van dáárdie dae
, waar jy my sou red
En jou skouers
my vertroosting sou wees-
Jou lippe my spiersalf
Vir ń hart wat seer
geklop is.

Een van daardie dae
, maar jy is nog een van
Dáárdie mense...

Een van mý dae...
Iets wat jy nie is nie-
Myne

Wat is het nu dan, brein?
Waarvoor wil je gewaarschuwd zijn?
Andermans oordeel, iets vergeten?
Iets niet kunnen? Iets niet weten?

Soms is het de drukte die te parten speelt
en ons idee erover, dat het teveel zou kunnen zijn
terwijl grenzen dun en met iets minder je jezelf
al rap verveelt.

Hoofd, ik versta wel waar de alarmen van blijven komen.
Maar blijven alarmeren op zichzelf, bluste nooit
het vlamgewelf uit je nare dromen.

Hee, jij, ja, jij,
je hebt een vlekje,
een paal temidden van je stekje,
een schitterend gebrekje.

Waarom zou je daar om treuren?
De gouden lijnen door jouw handen,
de warme te die we voelen branden.
Het houten, lijmen en de wanden schuren.
Glad.
Je zal later blij zijn dat je zelf iets had.

Sy vra: "Hoekom is jy nou so n non"?
Ek sê: "**** is mos eintlik net vir die lewendes".

Ek is my eie memento mori.
Jy is die oorsaak van dood.
Laat dit so op my graf geskrywe staan:
-Hier lê die skerwe van iets amper heel-
,want nou sit ek weer aan jou tafel
en my laaste maaltyd is n herkouing
van spoegsels vergete tye saam met jou
En ek kou en ek kou en ek onthou:
*** warm jou hande was teenoor jou hartskou
, *** gretig jy was om my vas te hou
en na die tyd toe te snou.

"Ek sit nou waar jy gesit het"
, grinnik jou wellus oor die porselein rand
en ek wil vir jou sê staan op en gee vet
want almal wat daardie stoel beset
wals met die noodlot en wink vir seer.
"Kom ons probeer , nog n keer"
Sê jou hand langs jou ritsluiter
, maar ek voel n veer
, want kadawers ken nie lustigheid nie
en ek is oorgebalsem met n gelofte.

Los die dooies dat ons rus,
Los daardie "ons" begrawe in die kis.

Laag na laag
verberg jij je
je verhult je
in fabels en verhalen
in halve waarheden
en stilzwijgend oneens zijn

Laag na laag
verhul jij je
totdat je zelf denkt
dat je een ui bent
pittig, maar stinkend
lekker, maar nooit om in de fruitschaal te doen

Laat jezelf zien
laag voor laag
onthul jezelf
laat zien wat jij te bieden hebt

Vouw je uit
laat eindelijk je kleuren zien
elke dag iets meer
en ruik
je eigen bloemengeur

Totdat jij eindelijk weet
dat je een roos bent
die in de mooiste vaas mag staan

Hologram (translated)

    Wary and full of hunger, we lie
    the rumor of Love
    with such haste
    for physicality,
    the urgency to embrace
    blurs our faces

    Reluctantly, we find
   there is truth in tenderness.
    But like former convicts
    unpracticed in honesty,
    we let it slip between the bars
    of doubt

    We’re not living we just
    flutter
    and hope to touch something real.

Hologram (origineel)

Vol van leegte liegen we
het gerucht van liefde
met zo’n smacht
naar tastbaarheid,
gezichten vervaagd
door de haast
om te omhelzen

Doch aarzelend wanneer
dichtbij, de tederheid
glipt voorbij
aan deze voormalige gevangenen,
ongeoefend in eerlijkheid
tussen tralies van twijfel

Wij leven niet, wij zweven
en hopen
iets echts aan te raken

Dit is niet echt
je mag het vergeten
Wat niet hardop gezegd
nooit hardop gezegd
bestaat niet
een herinnering
naar iets wat je droomde
je mag het vergeten
jij bent de schrijver
dit is jouw leven
als het niet echt is
is het niet echt
gebeurd zonder gebeuren
je mag het ontkennen
maar dat hoeft net
want het is al niet echt
als jij het nooit
hardop
toegeeft
zal dit nooit
echt
zijn gebeurd

zo lang vechten
iets om te hechten
geef mijn mijn rechten
terug

leef
leven
recht om te leven
zonder streven

vrouw zonder einde
een punt in de zin
met tegenzin
de waanzin

Door van discussiëren en proberen
over te gaan op tieren en roepen,
chaotisch georganiseerde facebookgroepen,
die de straten en een ander mens onteren,
zullen we maar weinig bereiken.

Begrijp mij niet verkeerd, ik ben niet links
of rechts of tracht geen richting te ontwijken.
Het initiatief is alvast iets heel erg flinks.
Maar denk wat langer voor je spreekt,
zoek wat meer alvorens je de stilte breekt.

Gebrek aan kennis komt met de jaren,
is van alle tijden, ook ikzelf heb nog zeer veel te vergaren.
Inhoudelijk heb ik niet veel te bieden, make ik niet veel great
again. Maar van bovenaf, bovenal is er één ding dat ik zeker weet.
Op de man spelen, velen kan dat wel bekoren,
't is thans door op de bal te spelen dat je echt kan scoren.

Ik wil gelezen worden,
geprezen en gewezen worden,
dat mensen zien en voelen
wat mijn doelen
zijn.

Waarom wil ik dat mensen willen,
hoezo zou ik het eten hebben
dat voor hen de honger stillen
kan? Kan ik wel vermaken, kan ik het ver maken?
Of zijn dat zaken die mijn pet te boven schieten.

Lieten mensen het maar weten,
welke emotie ze graag gesmeten
zien.

Zal ik ooit iets meer bereiken,
het zachte harde leven trachtend te ontwijken,
minder klachten rapporteren,
minder zagen, minder zeuren, minder zeiken?

Ik heb het bitter makkelijk gehad
toen ik achter de schoolbanken zat.
Dat kan toch niet voor altijd mijn excuusje blijven.
Heb ik nu echt iemand nodig om op mij te kijven.

Ik wil zo graag vermakelijk zijn, soms
meeslepend, onrustig en soms zacht en fijn,
zo een ander roeren, zoals ik zei
de hongerigen voeren.

Maar ik ben te eerlijk, heerlijk en begeerlijk, in mijn hoofd,
treurig van mijn lot beroofd, machteloos, ontroostbaar, genekt.
Elke dag voor zoveel jaar heb ik mijn schram en wond gelekt.

Wees dan realistisch, werk voor een publiek, doe dan moeite, doe dan
iets. Werk.

Maar als alles door elkaar loopt, blokkeert mijn zicht, ik zie dan straten zonder licht, bowlingbanen zonder hekjes en sporen zonder bomen.
Alles is gevaarlijk, zoals plassen in je dromen, alles is een risico, niemand weet wat kan of werkt. Soms word je dan nat wakker, heb ik in mijn jeugd gemerkt.

Nu word ik ouder, de aarde warmer, de mensen kouder, zou me lijken
en zit ik nog steeds over de kleinste zorgen zo te zeiken.

Je zou me een softie kunnen noemen. Of lief, ‘t is maar *** je ‘t ziet,
je zou me vanalles kunnen noemen, maar dat ben ik niet. Althans dat zou ik niet willen zijn. Ik wil, als mogelijk, een rechte lijn zien in die weg die voor mij ligt. Dat lampen veiligheid bezorgen en bordjes wijzen in de goede richt-
ing. Ik wil één taak, één mens, één doel nastreven,

hopelijk, niet langer drie, een halve of vijfendertig
want voor mij is dat geen leven.

Wat zijn mond vertelt, verschilt
van wat zijn ogen fluisteren.
Hij tracht daarmee te verduisteren
dat hij tijd aan anderen verspilt.

Een chirurg, een dokter, neuro-loog,
die met een verpleegster, echtgenote,
zonder het te zeggen, z’n vrouw bedroog.
In de gangen van het ziekenhuis
vertelt men dat ze tijdens pauzes echt genoten

Nu heeft zij het al gezegd, de hare wist het al,
hier was iets niet pluis.
Ze noemde hem haar zwijntje
maar hij hield haar aan het lijntje

Zij weet het nog niet, maar binnenkort
keert hij terug naar zijn eerste wal,
terwijl langzaamaan haar vrucht verdort,
zij, eenzaam, neerdaalt in het diepste dal.

vluchtende mensen
grijpend
naar een pilletje
medicijnen
voor balans, tegen het kwijnen
een fles wijn
gewoon
om, voor de verandering,
eens met jezelf te zijn
het heil zoekend
in een grote groep vrienden
even niet bepalen
laat anderen de beslissing maken
een joint misschien?
zelfconfrontatie gaat me raken
piekeren
ik gok liever voor tien
een kameraad vierentwintigzeven
om mijn innerlijke stem te ontwaken
God zeg me, wie ik ben, waar ik sta
stop het nou maar onder het laken
ik zelf heb al vaak genoeg geprobeerd
het te weten, te weten waar ik ga
op de langertermijn
nog steeds niet in balans
gek he?
als we blijven vluchten van onze dans
het hoofd bieden aan een eigen kans
ver weg in het duister
nog wel
en dan
*** voel jij je weer licht?
ben je dan ook werkelijk in
evenwicht?
of houd je het masker voor
om meer te krijgen
iets van gehoor
met alle prikkels en falen
vrijheid en eenzaamheid
toppen en dalen
laat mij
het allemaal lekker zelf bepalen
zodat ik kan zeggen
dit ben ik
zonder die ergens anders te halen
arme mensen, voor de verandering
kom op de proppen
met eigen verhalen

My hands hold my coldest thoughts,
....My heart is sinking in the sand
Still I try to pick myself  up!
All the pieces fall again...

Iets just be honest, im coming
I'm coming , I'm coming
Undone my beloved friend.

I'm blowing threw the wind my friend,
Forgive me for the years I did.
I'm tryna be a better man!
But when I do I fall again

Can I be honest, I'm coming
I'm coming I'm coming
With Perfect hands

You'll  pick me up when I'm  in sin,
I'll   dust you off from all your dirt.
Back together in my perfect hands!
Forever be your beloved friend.

I will speak a thousand words unspoken.
Leave a hundred paws unprint.
Have dozens of nights awoken.
Smell the lonesome wind.

I will see the invisible, and touch the nothing.
I shall be irresistible, with what you have to bring.

Yours I shall become, your neck will be my future.
My teeth do no harm and your words are a murmur.

Regarde moi, Tu me vois!
Tu me portes, ma vie, ma joie.
Pourquoi tu te fous de ma vie?
Dis-moi, comment je survis?

Tu choisis ce que je serai!
Je ne comprends pas ce que tu me vais!

Regarde-moi, Tu me vois!
Alors, n'ecoute pas!

C'est ma vie que vous avez prise
Personne n'entend mes cris

Qui méconnaît mes pleurs
Qui tue mes freres et soeurs?

Maar het doet je niets, je hoort me niet.
Je ziet het bloed niet dat je vergiet.
Je hoort en spreekt en ziet en luistert.
Alle leugens die je voor me verduisterd.

Je doet me pijn, weet je dat.
Al is het iets dat je snel vergat.

Al zie je niets als je me draagt.
Al weet je niets als men je vraagt.

Daremonai ga watashi no gengo wo hanashimasen.
Demo kono ate watashi no atama ha ten ni ikimasen.

Watashi no karada ha anata no issho ni aru darou.
Shin ha kowai deshou.

Watashi ha anata no fuku koto ni naranai.
Dakara sore koto ni kawatte shimasu kudasai.
Shin ha totemo kowai!

Spreche die sprache der toten.
Wer hat mich leben angeboten.
Von mirh zu stelen?
Ist Daß nicht elend?

Trage mich und mein blut.
Trage mich und siehst mich gut.
Dein Schwein pfeift nicht.
Mein Worte sind wirklicht.

Neden beni seviyorsun?
Beni öldürüyorsun.
Bana bir sans ver.
Beni öldürüyorsan.
Beni nasil sevebilirsin?

For I will speak a thousand words unspoken
Dis-moi, que tu me vois?
Of lieg je tegen jezelf?
Beni verdim sans...
Aber du siehst mich nicht!

Speak my language of the death.
Tu ne m'aimes pas que tu me mort.
Regardez-moi, qui tu t'en fous.
Je suis la vison autour ta cou.

_____
Grammar checked "Mink in the neck"
(Still a W.I.P.)

Omdat we je graag zien,
omdat we nog eens iets moeten gaan drinken,
omdat we je het beste wensen
en daarop willen klinken.

Daarom sturen wij dit kaartje,
op nog een pracht van een nieuw jaartje!

Vier het goed, verzorg jezelf
vierentwintig zeven, maar vergeet tussendoor
niet te genieten van het leven!

Wetenschap vertelt
dat blij zijn gezond
en goed is voor je motivatie
op het werk.

Maar, wetenschap, ***
doe je dat, blij zijn?

Wat als je geen zin hebt,
moe bent of je in het rond mept
zonder iets te raken?
Wat als je je makkelijk laat kraken,
je weent, verdriet en het vandaag
allemaal echt niet meer ziet?

Moet je dan forceren
of even iets anders leren?
Moet je dan tevreden
of mag je wel eens naar beneden?
Mag je tonen kermen
en werken op je eigen termen?

Van mij mogen jullie alles,
ik moet even aan mezelf denken.
Misschien dat ik daarna kan helpen.

I will speak a thousand words unspoken
Leave a hundred paws unprint
Have dozens of nights awoken
Smell the singular wind

I will see the invisible, and touch the nothing
I shall be irresistable, with what you have to bring

Yours I shall become, your neck is my future
My teeth do no harm, your words are a murmur

Regardez-moi, Tu me vois!
C'est moi tu portes, ma vie, ma joy.
Pourquoi ma vie tu t'en fous pas?
Pourquoi tu choisis quoi je sera?

Regardez-moi, Tu me vois!
Alors, n'ecoute pas

C'est ma vie vous avez pris
Pas des personnes s'entendent mes cris

Qui méconnaît mes pleurs
Qui tue mes freres et soeurs?

Regardez-moi, si tu t'en fous
Je suis la vison autour ta cou.

Maar het doet je niets, je hoort me niet
Je ziet het bloed niet dat je vergiet
Je hoort en spreekt en ziet en luistert
Alle leugens die je voor me verduisterd

Je doet me pijn, weet je dat
Al is het iets dat je snel vergat

Al zie je niets als je me draagt
Al weet je niets als men je vraagt

daremonai ga watashi no gengo wo hanashimasen
demo kono ate watashi no atama ha ten ni iko

to watashi no karada ha anata no issho ni aru darou.
shin ha kowai deshou.

Watashi ha anata no fuku koto ni naranai.
Dakara sore koto ni kawatte shimasu kudasai

Shin ha totemo kowai desu.

Spreche die sprache der toten
Wer hat mich leben angeboten
Von mirh zu stelen?
Ist Daß nicht elend?

neden beni seviyorsun musun?
beni öldürüyorsun
Şans sen veriyorum
sevgi giyebilirsin musun?
beni öldürmüyorsan

For I will speak a thousand words unspoken
Look at me. you see me!
Even though you lie to me
I refuse to be yours!

Speak the language of the dead
You can't wear love to **** it.

Elke zoveel tijd dezelfde fluctuatie.
Vandaag last, morgen bezorgen over
overmorgen weer wat gisteren al was.

Soms enkel naar beneden, dan eens
plots omhoog en schaars iets raars, pal
temidden. Dan moet mama even bidden.

Eerst het schaap, dan de wortel, dan het
schaap, dan de wolf en dan het schaap.
Ik ben gewoon zo, eerlijk, recht voor de raap.

We vertrouwen veel te comfortabel
op de waterdichtheid van de boot.
De ene helft geweldig, de ander middenmoot.

Ik heb zelf niemand verloren.
Waarom heeft hij te klagen,
zal je vragen. Wel, ik wil luisteren
zodat een ander jouw verhaal kan horen.
Van mij mag jij dat roepen zo hard je zelf wil
of lichtjes in mijn oren fluisteren.

Ik voel dan met je mee, ik wil dat samen dragen.
Daarmee dat het soms, in fracties van, begint te knagen.

Ik weet dat dat niet echt hetzelfde is,
zo simpel is dat zeker niet.
Daarom, echter, dicht ik toe.
Meer dan dat kan ik niet geven,
Ik hoop dat ik zo voor iemand anders,
misschien één mensenleven,
toch iets goed doe.

Om het onbreekbare te breken,
dagen die zo vastgelopen leken
opnieuw te bewandelen.
Om onderweg ongeziene dorst te laken en
zo hopelijk sommige zaken
terug los te kunnen maken.

Om het ongeziene op te merken,
samen te zien en weg te werken,
weerspannige stroefjes
of kale plekken te doen verdwijnen,
in losse proefjes en of strakke lijnen.

Als ik maar ergens helpen kan
dan mag je dat aan mij vertellen.
Misschien kunnen we het onheil vellen
of ermee leren leven.
Meer dan dat kan ik niet geven.

Voor mij is dat het waardevolste wat er bestaat,
elke dag een goede daad.
Zo wil ik laten begrijpen
dat jij altijd in mijn hand mag knijpen
wanneer de pijn weer toeslaat.

Ik wil helpen dragen,
in deze vorm, geschreven,
want meer dan dat
kan ik niet geven.

Ik ben een leeg bed, leg je neer,
bedrijf iets zot,
vervul mijn lot.

I am an empty bed, come lie with me
and fulfill my destiny.

Ik heb een onrust in me die moeilijk te plaatsen is
Nog in mijn hoofd, nog in een hokje
Het is niet de goede soort onrust waar je bezig van raakt
Het is de onrust van drie dagen niet snijden, vijf dagen normaal eten en vijf dagen niets in de buurt hebben om mezelf mee te beschadigen
Ik kan niet stil zitten, heb continu de drang om iets de doen
Mijn armen tintelen en schreeuwen bijna om bloed
Ik loop vaak te ijsberen, loop het mooie voorbij
En ja ik geniet, maar het is zo'n chaos in mijn kop
Ik ben op en ik kan niet verder meer, maar met deze drang blijf ik lopen
Je zou kunnen zeggen dat ik de scherpe pijn van een mes tegen mijn huid mis
Je zou kunnen zeggen dat de aansteker, lucifer en sigaret vriendelijk en verzachtend van aard zijn
Daar komt mijn zieke kant naar boven
In deze paar dagen is mijn zieke kant vaker aan de oppervlakte verschenen dan de echte Anne
Ik weet niet *** ik dit stop zonder bloed en zonder pijn
Ik weet niet *** ik leven moet
En nu?