Tayo ay magkasalungat
Magkaiba, hindi tugma
At kahit baliktarin mo ang mundo
Tayo ay dalawang taong
Hindi maipagsasama,
Hindi maipapares, hindi din maitutugma
Pero mahal pa rin kita

Ikaw,
Ikaw, na nagmamahal ng iba
Ikaw, na mayroon mga mata
Na para bang sila ang dahilan kung bakit may mga tala
Ikaw, na mayroong bibig
Para ngumiti o sumimangot
Sa tamis at pait ng buhay
Ikaw, na mayroong kamay
Para mahawakan ang kamay ng taong mahal mo
Ikaw, na mayroong puso,
Na naghahanap ng kasabay sa pagtibok nito

Ako,
Ako, na nagmamahal sa'yo
Ako, na mayroon ding mga mata
Na nakakakita sa'yo kahit ang kwarto ay punong-puno ng libu-libong tao
Ako, na mayroon ding bibig
Para ngumiti, tumawa, humalakhak
Kahit wala ka sa tabi ko
Ako, na mayroon ding mga kamay
Na dapat hawak ang iyo
Ako, na mayroon ding puso
Na hindi pala tutugma ng tibok ng iyo
Kasi pabilis ito ng pabilis habang ikaw ay papalapit ng papalapit
Pero pakinggan mo sana sa ingay ng 'di tugmang tibok ng puso natin
May nagsasabing
Mahal kita, gusto kita, ako na lang, sana tayo
Pero nandiyan pala siya.

Siya, na minamahal mo
Siya, na parang buwan kasama ang mga tala
Siya, na laging hawak ang kamay mo
Siya, ang dahilan kung bakit hindi ko kayang sabihin lahat ng 'to sa harap mo.

Tayo,
Tayo ay parang tubig at langis,
Liwanag at dilim, langit at lupa
Mapait at matamis, madumi at malinis
Maingay at tahimik, itim at puti
Tayo ang perpektong kahulugan ng salitang 'salungat'

Sana,
Sana magising ako sa katotohanan na mali ang konsepto ng pag-ibig na nalaman ko
Na ang pag-ibig pala hindi lagi inaantay,
At hindi din lagi naghahanap ng kapalit
Sana nagkakilala tayong may lihim na nararamdaman sa isa't-isa
Sana kayanin **** magmahal ng higit pa sa kaibigan
Sana hindi na lang kayo nagkakilala
Sana ikaw ang pangalan na nawawalan ng saysay pag paulit ulit ko itong sinasabi
Sana hindi na lang ako lagi kumakapit sa sana.

Pangako,
Pinangako ko sa sarili ko
Na pagkatapos ng tulang 'to
Titigil na akong isipin ka
Titigil na akong alalahanin ang ngiti mo, ang paggalaw ng iyong bibig tuwing sasabihin mo ang pangalan ko
Titigilan na kita sulatan ng tula
Titigil na akong mahalin ka
At ang huling sana na aasahan kong matupad
Na sana tandaan mo,
Minahal kita, Ginusto kita,
Kahit siya na lang
At sana masaya ka.

Mahal hindi ko inasahan, at kahit kalian hinding hindi ko aasahan
Hindi ko inasahan na lilihis ka ng daan
Ang sabi mo sakin ay hihinga ka lamang
Hihinga ka mula sa higpit ng aking pag mamahal
Pagmamahal na akiy lubos na inaalay na minsan hindi may hindi nangalay
Hindi nangalay sa pag-alay kasi kahit kalian ayaw kang mawalay.
Mahal hindi ko inaasahan na lilihis ka ng daan.
Mahal hindi ko hinding hindi ko aasahan
Hinding hindi ko aasahan na akoy maliliwanagan
Maliliwanagan mula sayong katabangan
Katabanga tungkol sa ating pag mamahalan
Mahal
Hinding hindi ko aasahan na tayoy muling matatamisan
Muling matatamisan sa ating mga pag sasamahan at madalas na hindi pag kakaunawaan
Mahal alam kong ikay natatabangan na
At hindi na kita papahirapan pa
Mahal na mahal kita pero simot na simot na ko

100221

Nauuna pa tayo sa mga alitaptap
Sa paggayak patungo sa dilim,
At doon sa papag ay sabay-sabay nating iitiklop
Ang ating mga paang napuno na ng alikabok
Para lamang mag-“indian sit.”

Ang ating mga halakhaka’y
Nagmistulang musikang humihele
Sa pandinig ng ating mga magulang
At ito’y mangingibabaw sa liblib na tahanang
Puno ng pagmamahal at pagmamalasakit.

Tunay ngang payak ang ating pamumuhay —
Tayo’y magsisilapit sa ginagawang liwanag ni Itay
Mag-uunahan na parang sigurado na kung sino ang taya,
Kung sino ang mag-aabot ng gas o posporo
Sa tuwing naisasambit ang mga salitang, “Nak, paabot.”

Nais sana nating hindi kumurap
Pagkat tayo’y nakatututok habang pinagmamasdan
Ang nagmimitsa’t nagniningas na apoy.
At ito ang liwanag na aasahan nating
Magbubuklod sa atin papalayo sa dilim
At magkukulob sa nasasakupan
Ng sinag ng ating mga paningin.

Hindi na natin alintana
Ang init na dumarampi sa ating mga balat
At tayo’y mapupuno ng pagkamangha
Sa liwanag na itinuring nating mahiwaga —
Mahiwaga sa ating mga matang
Walang ibang nais kundi magliwanag na.

Hindi na rin natin namalayan ang bawat segundong lumilipas,
Maging ang mga dahong kumukupas
Sa paghimlay nito sa ating mga paanan.
Panahon ay dumaraan ngunit hindi nang palihim;
At panahon din ang susukli
Sa mga alaalang nais nating manatili.

Ang masalimuot na pag-aalboroto.
Hindi na sana muli.
Ang nakakapuwing na mumunting bato.
Maging ang huli na sana ang pinakahuli.
Aasahan pa ba natin?
Ang nakakabulag, nakakaiyak na abo.
Hihintayin pa bang dumating?
Hindi na sana muli.
Ang natuyong lahar ang aking kapatawaran.
Ang iyong kapaligiran ang sa iyo naman.
Tuwing Nobyembre at Enero
Ipagdarasal ko ang hindi na muling pagputok, pagsabog
at pagbulusok ng Pinatubo.
Hindi na sana muli.
Maging ang huli na sana ang pinakahuli.

kahit sabihing sandali
hindi ako nag-atubili
bakas sa mga labi
ang aking mga ngiti

makasama ka'y nag pauwi
sa aking pighati
kaya kahit sa sandali
pangamba ko'y pinawi

kahit sabihing sandali
oras nama'y bumabagal
at gustong ulit-uliting muli
at sa iyo'y sumandal

kaya't sandali
huminahon ka man lang
wag mag madali
nais kang samahan

at nasa alaala ko parati
na bago umuwi
mga kamay nati'y nagdampi
kaya sa pagtalikod ay nakangiti

at ang puso ko'y humihikbi
sa tuwing ako'y iyong nilalapitan
kaya sa mga susunod na sandali
makasama'y aking aasahan

Nagkakilala tayo sa mga panahon na kailangan ko ng saya
Pinaramdam sakin na d ako mag-iisa
At dahil dun ay nahulog ako sayo sinta
Ngunit ako'y nabigo at nawalan ng pag-asa

Tinigilan kong kausapin ka
Sinubukan ko ngunit d ko kinaya
Ang puso ko'y hinahanap hanap ka
Sa isipan ko'y hindi na talaga mawala wala

Kaya aking sinubukan ulit
Kahit na masaktan akin paring pinilit
Mabigo man ulit
Okay lang basta sa babaeng aking iniibig

Ngunit ngayo'y nag-iba, sayo ako'y hindi nabigo
Ako'y iyong binigyan nang pag-asa
Hindi ka sasaktan yan ang aking pinapangako
Sa aking pagmamahal ikaw ay makakaasa

Hindi pa man tayo ganun katagal
Pero sigurado akong tayo'y magtatagal
Kahit minsan relasyon ay tumatamlay
Wag kang mag-alala hanggang dulo hahawakan ko ang iyong mga kamay

Para sa babaeng pinakamamahal ko,
Wag kana sanang maglaho pa sa piling ko
Pangako ko hindi ko sasayangin ang isang tulad mo
Pag-asa ang dala saakin ng isang tulad mo

Hanggang dulo na sana
Pag-iibigan nating dalawa
Wala sanang makagiba
Sa mga pangako natin para sa isa't isa

Mahal, panghahawakan ko ang ating pag-iibigan
Walang hanggang yan ang aking aasahan
Makasama ka hanggang kailanman
Walang gigiba sa ating pagmamahalan

Mahal na mahal kita iyan ang pakakatandaan
Kahit anong mangyari hindi ka iiwan
Sa altar ika'y pagmamasadan
Hanggang salitang "oo" ay iyong mabitawan

O iindak na lamang sa tibok ng puso mo
At aasahan ko na lamang ba na di mo aapakan ang aking mga paa
Pipikit na lamang at magsasayaw...