In pubs with bar flies.
Kronenburg, Becks, Carling, Stella Artois and Fosters,
Dancing in our blood,
Utterly inured; we are endured by all:
The solipsism most profound.

And when Johnnie, Jack and Jameson join,
The sentimental and the morbid
Are conjoined.

And ****!
In the custody of beer halls,
The shadows that draw, fade,
And calls – e’en Death’s! -- are put on hold!
No time; instead, before the last, another pint.

For in this hallowed inn,
Drinking what’s in the glass,
And espousing the glow within,
Cares regress.

No woes,
Or loaded psyches,
For when the pressure builds,
The best: a jet of yellow bliss,
Relieves the pain,
On Armitage Shanks' porcelain.

Hassle.
Nagsulat si Fidel,
Pero anong nangyari?
Walang napala sa isang daang tula,
Luha ang kapalit at sakit ang sinapit
Dahil pinilit ang gusto pero ang gusto niya ay pumili ng iba.

Kaya hindi na kita gagawan ng isang daang tula.
Titigil na dito sa pang pito at hindi na tutuloy sa walo.
Talo.
Talo lang din naman kahit umabot pa ng singkwenta,
Dahil hindi naman benta sayo ang mga pakulo,
Ang mga salitang kinumpila para iparating na ika'y gusto.

Ano na nga ba ang gagawin ko?
Ititigil na ang pag titig sa litrato,
Lalabanan ang isipan na pagbulay-bulayan ang mga dahilan
kung bakit hindi maaring maging tayo.

Piniling hindi ka na alayan ng 'sang daang tula.
Piniling alisin ka sa aking haraya.
Pinipiling maging malaya.
Magpapaubaya.

Pero minsan talaga
'Di mapigilan magsulat ng isa pa
At isa pa,
Hanggang sa nakakatawa na
Dahil umabot na pala sa isang daan ang mga tula.

There once was a mage named Stella
Who looked just like Cinderella;
She sang with the faeries
And ate lots of berries
Till she was big as a fella!