Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
My kinderjare was
Soetsappige drome
En ek het weggesluimer
Agter suiwer onskuld,
Met ń krag van geloof
Wat my oortuig het dat
My God ook jou God is...

Dat elke pad ń onnodige
Veiligheidsgordel verg
Dat elke beursie ń oneindigheid van R20
Note besit het en dat
Elke graf leeg was na die derde dag

Dit was deur die verskillende stadia van bogenoemde
Uiltjies knip wat my
Tot die meerderheids
Besef van addolosensie gebring het.
Selfs al het ek teen ń
Eksponensiële spoed
Ń volwasse begrip ontwikkel
,Was my redenasie oor die
Hiernamaals nog vaag
Met slaap in die oog

Eers toe daar een
langs my Val
En tien aan my sy
Het die drakoniese deun
Van die doodswek my
Uit my snoesige slaap geruk.

Met elke groef wat nuwe
Paaie teer vir my trane,
Elke silwer randjie wat
Lostrek van die donker wolke
En op my hoof kom rus
Soos die koue staal
Van ń koningin se swaard
Wat my inlyf in die
Sidderende realiteit van grootword en lewe

Nou is die droom verby
Nou staan ek op
En vrees om plat te val...
Ek oes en saai
Met ń bekommernis of my ploeg iets sal maai...
Nou word paaie ń lang gebed
Ter beskerming van my hart
Wat ek so maklik uitdeel
En beursies ń kommoditeit
Wat skree van die honger
Soos die mense van ń land
Wat al sy geloof verloor het...

Nou brand die sand my voete
En die seesout droog my vel...
Nou word wraak ń amp
En liefde ń kombinasie
Van gifte en giwwe
, maar ek sal nooit weet
Wanneer is dit wat nie...

Nou word lewe ń gebed.
Ek het ophou my
Kinder rympies sê,
Nou bid ek pynlik swaar
En hoop dat God
Nog genade vir my en
vir jou Sal hê

Amen
Victoria Feb 2019
Jy hou van die manier waarop sy jou naam troosvol uitgespreek het na 'n swaar dag wat jy gehad het.
Jy is lief vir *** sy jou bekommernis verlig met elke woord wat sy sê dat jy nie presies kan vind *** sy daarin slaag om dinge wat jy nie kan uitdruk nie, uit te druk.
Jy hou van *** haar teenwoordigheid jou op jou reënerige dae troos en warmte gee.
Jy hou van haar klappergeur wat in jou kar hang nadat sy saam jou iewers heen gery het.
Jy hou daarvan om die geluid van haar lag te **** wat die leegheid van jou wêreld vul, soos simfonie jou uit die leemte haal.
Jy is lief vir *** sy gedigte geskryf het wat jy altyd weggevoer het, *** hulle gewys het hoeveel sy jou liefgehad het.
Jy hou van die manier *** haar klein vingers met joune verbind is, *** dit jou laat voel het dat jy die is wêreld waarna sy draai.
Jy is lief vir *** hierdie woorde die helderheid van die sterre diffundeer en *** hulle in die konstellasies hierbo vervang.
Jy hou van die manier waarop sy haar lippe saggies die besonderhede van jou gesig spoor soos 'n veer wat sy tydelik in die golwe van die wind laat dryf.
Jy hou van die geluid van elke strook van die potlood wat sy gemaak het toe sy die kruiswoorde wat jy op jou tafel gelos het, opgelos het, en besef dat dit nooit reg was nie, maar om na haar te kyk, was 'n antwoord self.
Jy is lief vir *** sy alles vir jou gemaak het, so erg dat dit jou laat verdrink het.

Jy is lief vir die idee van liefde wat hierin gevorm word.
This is in Afrikaans***
Theresa M Rose Oct 2018
A time in hand-cuffs;
… This was in 83’, I remember when because I left for Boston just shortly after Rose and I watched Thorn Birds together on the television in the basement; she allowed me to help her do a spring cleaning and ready everything for Easter Company. We cleared out the pantry closet upstairs putting new paper on all the shelves; we cleared out the kitchen-cabinets and fold and organized the all the linings in the hutch and best of all we enjoyed watching the mini-series together. I love spending my time with her; funny how I see so much of my relationship within the structure of this movies theme.  
We, Lisa, Denise and myself, we’re coming home after a grueling four week gig up at The famous Pussycat Lounge in Boston’s Combat Zone; I was the last on stage that night and after getting off I threw on an old-lady dusty over my costume  and began to rush about packing-up all my costumes. We run out to the van; and after tossing all of the bags and me into the back we start our long drive home;
My Agent, Lisa, with her broken leg in a cast, has out the road-map, her wig’s in her lap and she had a nylon *****’s on her head  she’s in the passenger seat; Headliner Denise (AKA The Luscious Lady double D’s Dynamite) the driver is dripping of the make-up remover on her face… she’s in nothing more but her bra and *******?! … Least I threw on my dusty. I’m on the floor in the back with a flashlight digging through the bags trying to see if I have all my new costumes I won at last night’s Show; we worked a big Jell-O Wrestling Tournament up in Cambridge... Hey, I win four costumes and I want to make sure they weren’t left behind! So, here I am all over the floor in the darkness with my little beam of light as a good hour and forty minutes go by…  I’m still going through the bags. Suddenly, I realize this intense quite?!  I pop up my head; there’s nothing out there; nothing but darkness, no highway, no streetlights just this long silent single narrow road we’re on. I climb up grabbing a hold of the bearskin spread pull myself onto the platform-bed back here and I look through the portholes on each side of the van to see the view… the view could only be described as Sod-Farms as far as the eyes could see; with this misty darkness looms above. It seems to gently illuminate over a kind of rippling sea of blackness stretching out from both sides of the van. I crawl back down onto the floor. I look forward out the front window as far as my eyes see… we’re on a road, small dots roll beneath the van but ahead nothing… our headlight lights diminish into blackness it seems darkness is gobbling up all things beyond us and we are on our way…
“Lisa?” Saying this hesitantly; …, couldn’t help myself there wasn’t a single set of vehicle lights anywhere and where we are being as dark as pitch?!
“Where are we…?”

Lisa turns in this growling tone,“ Someone did not want to go through Connecticut!”

Denise giggles,” Oh, come-on?!  I’ve been this way before… it’s faster taking Rhode Island! It’s an easier drive! ”

So, we go; yeah, down this road three gals’ in this converted van which looks like the red-light-district on wheels; driving somewhere in the middle of No-man’s Land, Rhode Island… At 2 O’clock in morning.

“Oh, ok.” I went back with my flashlight counting up and pairing off shoes.

All of a sudden out of darkness comes… in complete silence, flashing lights!
Denise begins popping brakes; bags dart about … as she sets the van to the side of the road.

Lisa, starts yelling at Nissie , “ You had to…; Had to take us through Rhode Island?!
Two, ******* Black //////////s and a little white cotton-ball lying over luggage in the back! You know… You know we’re all in jail tonight!!! You take us into the only northern state that thinks they’re south of the Mason Dixie “

While Lisa yells, (Huge bags Denise uses at high-end private parties falls from hooks and falls open contents toppling over me.)
Lisa turns to see how the van looks… Here I am; on my *** on the floor with boas dangling off me and an yard-long two header rubber buddy as ‘slap‘ hits down into my arms. There I am bellybutton high in whips, chains and the rest of Nissie’s extensive selection of ******* gear and every kind of Joy-toy which has ever brandished a battery and…

“Jesus!!!” Lisa yells, “Look at …! We look like a Traveling *******! Janice, don’t just sit there! Put that thing down…. Hide all that **** before that cop…”
Bang, bang, bang; suddenly, a cop’s metal flashlight s rapping and taps up the side of the van; the cop stands side of Denise’s door for what feels
He flickers his light into her face.

Lisa yells, “Open your window, Nessie!!!”

Remember… in nothing but a bra and *******!? As dainty as you please, “What’s wrong officer?”
She is saying this while the window handle’s giving her a hard time and she’s trying to wipe make-up Schmitz from her face.
“Why are you stopping us?”

Lisa leans …”Yeah! We’re just trying to get back to New York?!

The officer shines the light right into Lisa’s face then towards me in the back.
“Can I see your license and registration?”
And, I need the Id of everyone-else in this vehicle? Please.”
I call out, “I know mine is in one of these bags; this will take a minute please.

I am freaking and in a yelling whisper, “…, Oh Crap?”
Thinking, ‘There’s easily more than fifteen bags back here on the floor alone??? Half these… open and half empty all over?!
“Crap, crap, crap!” I start pulling at all the bags rummaging through everything.” Crap?!”

I hear the cop say, “Did you realize that you were speeding?”

Lisa and Nissie , “What ? Speeding? It’s the middle of the night?!  What the hell are you….”

‘Holy Hell; they’re fighting a policeman?! Their arguing with a cop about, what time of day it is… And, I can’t find my id???’ I’m pushing and shoving things into piles… All of a sudden…The side door flies open!
“Please; Step out of the vehicle.”
Like some startled meerkat my head pops up, eyes wide, from the piles surrounding me.
“What???” I crawl out.
Now; standing out by the side of the van with Lisa and Denise: And…,
I look down. My dusty snaps burst open.
Here we are! It’s the middle of the night and we’re on the side of the road;
Three women; One, the driver, standing barefoot in her everyday bra and *******; One, Talent- Agent, resting up on the van with crutches and cast on her leg to the upper thigh; And,… me…  I’m standing there in my freshly ripped dusty, revealing a pearly pink sequins bra-n- G string set, black fishnets and matching pearly-pink 5in. Stilettos.

The police-officer looks at me,” Did you find Id?”

“ Sir, no?!  No, not yet Sir. I was looking when you told me to get out … But?!”  I try to head-back into the van,” Let me find it…”

The cop grabs me by my arm and pulls me away from the door; he places me in hand-cuffs?!

“When you can find someone to bring you your Id we will release you to them.”

“ But sir…Please I have Id!? If you would just?!  Please, please allow me back in there?!  I’ll find it?! Please sir, please!”

Lisa and Denise, “Well, we have ours! Let us go!”
Lisa,” Keep her if you want but let us the hell out of here.”
Both of them; “We want to get back to the city!”

Lisa waves at me saying,” Stop by the office when you get back. I’ll store your stuff until you get yourself out of this…”

“Sir, please?! I have to get back home for my kids? I don’t have anybody able to come here and get me. I know, I have my I…”
I yell out, “I remember where it is!” homeward bound   “I know where it is!!!”
I begin pulling myself and the officer towards the front of van;” Lisa, Lisa you have it! Lisa has it! It is in there under her seat! My bag… My bag…?! It’s underneath her seat! Sir, look, Look it’s under there… Lisa! Remember, I gave you it before so you could get our pay from the owner at the Club?!  You said you’d put it there?!

“ Oh yeah; that’s right.” Lisa reaches under the seat and tugs my little bag free.
” Oops…; I forgot all about you giving this to me.”
“ Here you go her Id; could she now leave with us?”

The cop unclasped the cuffs and says, “I don’t want to have to see any of you here again; Drive carefully mind your speed.”
Back on the road and on our way home Lisa screams over and over; “Never in Rhode Island! Never again…!”
I sat there thinking, the two of them were going to leave me back there?  I’d be back there…. without a penny; no money; not even a way home.
Whelp, not the worst night of my life.



Please, I know this to be a short story  but could I ask for opinions?
This is a small segment of the book I've been working on.
devi  Sep 2018
Erfenis
devi Sep 2018
Gebroken
verslonden
kapot
de muren
de vloer
waar ik sta
het is ingestort
buiten
en van binnen

Elke steen ooit gelegd is gevormd door jouw handen
neergelegd met een precisie als geen ander
het cement zo sterk, dat het elk blok omarmde
de muren
de vloer
waar ik sta
niets anders dan puin
buiten
en van binnen

Alles omarmende warmte wat eruit raasde
alsof het nooit zo is geweest, zoekend als dwazen
hetgeen wat we ooit als een rots in de branding voorzagen
de muren zijn weggeblazen
de vloer onder mijn voeten weggevaagd
waar ik sta
niets anders dan puin
buiten
en van binnen

Oorverdovende herrie dat het maakte
toen één voor één de stenen vielen
de hemel brak open
evenals het geluid van binnen, nu buiten, schreeuwend en krakend
geen muren
geen vloer
waar ik sta
niets anders dan puin
buiten
en van binnen

Wat ooit geborgen was, staat nu vrij om te raken
zo geschiedt, het lag immers open voor de gevaren
tot de blik op de edelen haar ***** verraadde
het werd zichtbaar, de klok tegen het geheime wapen
geen muren
geen vloer
waar ik sta
niets anders dan stenen
buiten
en van binnen

Als gegeven lagen ze er voor het oprapen
een voor een tot aan de daken
met eigen handen gebouwen om te bewaken
opende het de deuren tot alle ramen
de muren
de vloer
waar ik sta
niets anders dan stenen
buiten
en van binnen

Het haard inmiddels geladen
wat koud en kil was, is met volle vuren nu rustig aan het garen
tot in elke hoek weer een keer de zachte adem heeft geblazen
lege ruimtes langzaam gehuld in verhalen
de muren
de vloer
waar ik sta
niets anders dan stenen
buiten
en van binnen

Stap bij stap is elk blok aangeraakt, vormend in lagen
van buiten naar binnen en van binnen naar buiten, het is omgeslagen
met stenen, hand gesmeden
opnieuw de warmte in gekneden
van jou overgedragen op mij, een thuis door gekregen
de muren
de vloer
waar ik sta
alleen maar juwelen
buiten
en van binnen.
What mares did you see, your mind all at sea, the girl with van gogh eyes?
What smiles you give, what lives do you live, with no lies to give - the girl with Van Gogh eyes?
The mud in your toes, the potions you brew, the singing of her voice, the girl with Van Gogh eyes
Your dark pool windows cast bright light and dark shadows, oh how they spark me, the girl with Van Gogh eyes.
Dark voids I  fall into, portal or eternal loss, girl with Van Gogh eyes
Your pale moon skin, troubadour clothes, firm curved within, girl with Van Gogh eyes
cartwheels in the grass, you fiddle away in a beautiful way,  girl with Van Gogh eyes
Starry nights twirl, earth flower I unfurl in avarice and in care, girl with Van Gogh eyes
Your butterfly child helped temper my sin, the girl with Van Gogh eyes
It lies within, curves womanly my chagrin, oh girl with van Gogh eyes
Nikki Wolmarans May 2014
Dit is die trane wat niemand sien nie
Die seer wat niemand voel nie
Dit is die koue gevoel in jou hart
wanneer jy van buite af inkyk *** almal lag
Dit is die eensaamheid op naweke
Die stilte wanneer jy skree
Dit is die afwesigheid van n warm hand
Die oorblyfsels van n gebroke sielsband
Dit is die spasies tussen jou vingers
Elkeen n herinnering van n tekortkoming
Dit is die koue winters alleen
Die somers spandeer onder skaduwee
Dit is die hinkering na "ek is lief vir jou" briefies
Die drome oor die "ek is trots op jou" soentjies
Dit is al die gebroke beloftes
Die "liefde met voorwaardes"
Dit is die idee van *** alles moet wees
Wat keer dat jy gelukkig is
Dit is die wonde wat brand wanneer jy dalk mag glimlag
Om jou te herinner van jou seer se mag
Dit is die donker aande sonder sterre
Jou dood stille foon op die moeilikste tye
Dit is die konstante bevraagteken van jou waarde
Die "gaan nie eers probeer" nie's
Omdat jy voel niemand sien jou raak
En skielik is gelukkig wees, n verbode taak
Maar dit is die leemte in my hart
Die swaarte krag van al die vrae
Die "Opsoek na die vermiste stuk van my legkaart"
Wat die hartste praat
Dit is die gewoonte om te voel jy misluk
Dit is die "minderwaardige" plakker in die plek van jou gesoekte legkaartstuk...
Language: Afrikaans
Santiago Nov 2015
Sigue adelante sigue
que no te importe nada
olvida el que diran pues los demas no te van a ayudar
sigue adelante sigue
que no te importe nada
olvida el que diran pues los demas no te van a ayudar

cuantas veces yo estoy afligida esperando
palabra de aliento pero es raro el momento que
encuentras alguien que tenga consuelo
es mas facil hallar desaliento y tristeza
en la boca del hombre por que hay hombres que cuyas palabras
son como golpes de espada

sigue adelante sigue
que no te importe nada
olvida el que diran pues los demas no te van a ayudar
sigue adelante sigue
que no te importe nada
olvida el que diran pues los demas no te van a ayudar

sigue adelante sigue
que no te importe nada
olvida el que diran pues los demas no te van a ayudar
sigue adelante sigue
que no te importe nada
olvida el que diran pues los demas no te van a ayudar

eso es ue ahy muchos que hablan bonito pero nunca hacenn nada
es mas facil hallar
desaliento y tristeza
en la boca del hombre por que hay hombres que cuyas palabras son
como golpes de espada

sigue adelante sigue
que no te importe nada
olvida el que diran pues los demas no te van a ayudar
sigue adelante sigue
que no te importe nada
olvida el que diran pues los demas no te van a ayudar

sigue adelante sigue
que no te importe nada
olvida el que diran pues los demas no te van a ayudar
sigue adelante sigue
que no te importe nada
olvida el que diran pues los demas no te van a ayudar
Opgedra aan ‘n kind  wat gebliksem moet word.
Deur: Desperaatheid en vrees

Jy klim in en uit die ***** van bestaan,
beide die rede vir liefde en
die kind wat sy baar.

Jy is ‘n drievoud van godelike hervertellings
, want wie kan regtig liefde
in ‘n enkel sin verhaal?

Geminag , die seun van liefde en haat
- jou einste bestaan ,van die vroegste
paradoksale meesterstukke.

Verewig , verewig tot ‘n kind
tussen die Groottes wat
blindlings onder jou boogpunt swik.

Vir elke nasie ‘n ander droom
Vir elke geloof ‘n ander naam en
Vir elke mens ‘n ander god.

Amor , oh Amor!
Die sinnebeeld van liefde
wat die mendsom verbly

, maar Eros jou ramkat
jou hupse hygelbek!
Jou erotiese aanraak!
(die begeer ek)

En ek?
Met my koker van lig en van goud,
wat hulde blyk en bou en bring
maar bestorwe le voor my Laurel
oor ‘n lood-stomp pylpunt vir haar ‘n treuerlied sing!

Amor, Amor word wakker!
My son le liefdeloos in my bros hart
, wat instaan teen logika
– sterk op die oorlogspad!

Jy wat na my heuning reik
-met honger hande vieslik gryp
en ek wat jou met angel steek
in desperaatheid jou nat vel breek…

“Oh moeder”, roep die wetter na bo
vir die planete om aan te ****:
“Oh moeder, Oh liefde “ ,spat die sot se treur,
“ *** kan so bietjie , so klein – so seer!”

En die heumel druis soos die moeder lag
haar humor eg , maar haar woorde sag:
“ My naakseun, my hinksperd
My fallus met vlerke!
Jy ,nog ‘n roosknop.
gaan ook so te werke!
Aanvaar die poëtiese justitie
Stil nou liefstetjie
Lamtietie Damtietie …”

Amor, Amor!
Weerstaan tog skoonheid se wieggelied
en wees my genadig!

Begunstig my ten einde laaste
, selfs vader tyd is verveeld
met die son se enkelpad!

*** lank nog wil jy sluimer?

Amor, Amor!
Tel weer op jou leisels
en bring liefde op die wind
my wereld lê in afwagting
vir die dolfyn en sy kind!

Wees my genadig, Amor!
Deurboor my leemte met goud,
,want die bringer van lig is slapeloos
en my hart is droewig en koud.

Oh Amor, Amor!

Ek weet jys nog jonk,
maar *** speel jy dollos met lewe se vonk…

Amor, Amor!

Word wakker!

Amor…
Vir die liefhebbers van die Griekse- , Romeinse mitologie en aanhangers van Eros...
DIe pleidooi van almal wat valentynsdag haat... geniet die epiese klagbrief aan Amor!

— The End —