Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member

Members

Modelrolex Augustine
27/M/Lagos, Nigeria    An Architect, a rapper and a Poet I strongly believe in writing what's in my heart

Poems

Jeremiah Ramos Apr 2016
Sabayan mo ako sa pagbigkas nito,
Nakakapagpabagabag,
Pitumput-pitong puting pating,
Minikaniko ni Monico ang makina ni Monica,
Ang relo ni Leroy ay Rolex
Bumili ako ng bituka ng butiki sa butika.

Eto ang mga pampilipit dila na naalala at kinalakihan ko
Ang saya bigkasin,
Kasi alam ko na ang bawat pantig, ang tamang pagsambit
At tuwang-tuwa ako bigkasin sa harap ng mga kaibigan ko
Ipinagmamalaki kasi kaya kong sabihin ng diretso, at hindi nauutal
Siyempre, noong una, pumilipit ang aking dila
Ilang beses pinaulit-ulit, hanggang sa masabi nang tama
At ayun, kinaya kong sabihin

Pero sa lahat ng narinig at nabasa kong pampilipit dila
Tila bang 'di ko pa rin kayang sabihin sa sa'yo ang mga salitang
Mahal, kita. Gusto, kita.
Na para bang sila ang mga salitang pinakamahirap bigkasin,
Kahit siguro ilang beses ko ulit-ulitin hanggang sa masabi ko nang tama
Parang hindi ko pa din kakayanin.

Siguro mas kaya ko pang sabihin sa sa'yo ang mga pampilipit dila na naaalala ko,

Nakakapagpabagabag
Nakakapagpabagabag ka sa pagtulog ko
Kakaisip kung anong mangyayari kung sinabi ko sa'yong gusto kita.
Kung anong mangyayari, pag nanligaw ako o pag naging tayo na.
Handa akong protektahan ka sa pitumput-pitong puting pating.
Alam mo ba ang relo ni Leroy ay Rolex?
Sana alam din niya ang oras ng uwi mo, para maihatid kita,
Sana alam din niya na tumitigil ang oras tuwing nagkakasalubong ang ating mga mata
Sana alam niya ang tamang oras kung kailan ko ba dapat sabihin sa'yo na mahal kita

Nauutal sa apat na pantig,
Na hindi ko naman alam kung gusto mo bang marinig

Mahal kita, mahal kita, mahal kita.
Ilang beses inulit-ulit bigkasin habang papunta sa'yo
Baka sakaling masabi ko pagdating ko sa harap mo
Pero nang nakita ka na,
Para bang nabura mo ang lahat ng bokabularyo na alam ko,
Nakalimutan ang tamang balarila,
Nakalimutan kung paano mag-salita
At nang lumampas ka,
Nanghinayang. Sayang.

Tatanggapin ko na lang na
Siguro hindi lahat ng pampilipit dila ay kaya kong bigkasin
Mas-mabuti na lang siguro na,
Hindi sumubok, hanggang sa makalimutan ko nang sabihin sa'yo
At mag-aantay na lang muli
ng isang taong
hindi pipilipit ang aking dila
Kapag sinabi kong,
Mahal na mahal kita.
What's up is the sky
and I'm up for the stars
and down for a cave expedition.

I'm game for a used copy
since time is literally killing me
while I got pizza in one hand
and an energy drink in the other
so the tree that is my life goes
chop chop chop.

The only chip on my shoulder
is a potato chip
because I got a dozen for every dime I spent,
which is a drop in the bucket of change
I'm saving for Coinstar.

My son Jack has made many trades,
from CDs to movies to videogames to trading cards
and he just so happens to be a Pokemon master, thank you very much.

Resisting a piece of cake
is no piece of cake,
even when the recipe
--complete with a photogenic picture--
is comprised of over a thousand words.
Don't cheat on your diet,
the spinach is always watching
and that Rolex will feel so tight
you'll be praying for thousands
of slaps on both wrists.

When things get hot
you can bang against a clock
to see how long you last.
Just don't crack 'em up too much,
clocks are fragile devices.

My motor's a Cobia
yours is an Evinrude
but otherwise we're in the same boat.

Whenever I fail I don't go to the drawing board,
I get out my scrap book.
I prefer its texture and it is,
truly,
the first square.

When my frustration becomes too much
I might have to beat the bush instead,
after all
it can't be a sightseer forever.

Don't throw me a bone,
I'm not dog,
merely a curious cat
still on his seventh life.

I'd rather be close
than be stuck with a cigar--
smoking's bad and I hate the smells.
If I'm left with nothing, I'll cry like a wolf.
Wolves are hunters, wolves are survivors.