Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
ek loop die fyn lyn                       I walk the fine line
tussen                                            between
sw­em of verdrink                         swimming or drowning

een voet                                       one foot
                  voor                                      ­       in front of
                            die ander                                          the other

stap vir stap                                  step by step

    as ek bekommer                      if I worry
          help dit nie                                it doesn’t help
               die resultaat                               the result
                    is die selfde                                is the same

die lewe gaan maar aan          life just carries on

ek soek die                                   I seek the
         opegewondenheid                       excitement
            van elke                                              of each
            oomblik                                         ­     moment

my sieel                                         my soul
               is gaar                                         is ready
                          om te ontspan                            to relax
soos die                                         just like the

                      springkaan                               ­     grasshopper

moet ek leer                                  I must learn
van die miere                                from the ants
om te bespaar                               to save
© jeannine davidoff 2012
as ek klaar in                             when i have finished
             die oomblik verdrink het                        drowning in the moment

kan ek                                       i can
asem skep                                 draw breath

in die diepte                              in the depths
               van my siel                             of my soul
                          is daar ruimte                           there is space
                                    om te groei                                   to grow

en die sade                                 and the seeds
wat ek saai                                 that i sow
sal vrugte gee                             will give fruit

as ek elke vrug                      with each fruit i
                        pluk                                    ­         pick
sal daar groot                       there will be great            
tevredenheid                        satisfaction                    
ontwikkel                  ­           developing
© jeannine davidoff 2012
My letsels is die sinne
My vel is die papier
Lees daaruit wat jy wil
Die wat omgee bly nog hier

My trane is die voorblad
My bloed is steeds die ink
In my skree ń monster
Wat ek nog moet verdrink

Die rowe is die punte wat
Ek soms nog skraap en skuur
My voorkop pêrel sweet
In my oë brand hell se vuur

My lemme is my penne
Die papier hier op my lyf
Elke liewe liefdes briefie-
Ń letsel, net vir jou geskryf...
*** praat jy met 'n nagmerrie stem
waar jou uitroeptekens soos 'n slu foks-stem
in 'n koue marmer gaap besterf?

*** druk ek my ore toe
as my hande agter my rug gebind is
met drade van sielsdiep verse?

7 biljoen stemme , maar joune rys uit:
'n metaal orkes in 'n wereld van vyandlike vriende
en godslasterlike psalm-gesange.

*** droom ek stukke van jou op
in al die gifte van 'n barmhartige maan
wat my geliefde aan die bitterbessie bosse hang?

Ek probeer verwoed om my monsters
soos silwer gekwaste honde te verdrink
, maar selfs in die beursie-tapper lawaai water
is hul swem tegniek onverbeterlik.

Vergewe my stilswye en klapperwoorde
, maar ek sukkel om my drome te deel
met klaasvakie kerels wat hulle
voetspore ongeskonde laat
en liederlike drome aandra.

Ek bevraagteken soms die vraagtekens
en die puntlose stellings wat
tenstrydig die onbeperkte moontlikhede kortknip...

Soms wonder ek...
soms droom ek...
soms hoop ek...
-maar ek skrik altyd wakker
, altyd.
Victoria Feb 2019
Jy hou van die manier waarop sy jou naam troosvol uitgespreek het na 'n swaar dag wat jy gehad het.
Jy is lief vir *** sy jou bekommernis verlig met elke woord wat sy sê dat jy nie presies kan vind *** sy daarin slaag om dinge wat jy nie kan uitdruk nie, uit te druk.
Jy hou van *** haar teenwoordigheid jou op jou reënerige dae troos en warmte gee.
Jy hou van haar klappergeur wat in jou kar hang nadat sy saam jou iewers heen gery het.
Jy hou daarvan om die geluid van haar lag te **** wat die leegheid van jou wêreld vul, soos simfonie jou uit die leemte haal.
Jy is lief vir *** sy gedigte geskryf het wat jy altyd weggevoer het, *** hulle gewys het hoeveel sy jou liefgehad het.
Jy hou van die manier *** haar klein vingers met joune verbind is, *** dit jou laat voel het dat jy die is wêreld waarna sy draai.
Jy is lief vir *** hierdie woorde die helderheid van die sterre diffundeer en *** hulle in die konstellasies hierbo vervang.
Jy hou van die manier waarop sy haar lippe saggies die besonderhede van jou gesig spoor soos 'n veer wat sy tydelik in die golwe van die wind laat dryf.
Jy hou van die geluid van elke strook van die potlood wat sy gemaak het toe sy die kruiswoorde wat jy op jou tafel gelos het, opgelos het, en besef dat dit nooit reg was nie, maar om na haar te kyk, was 'n antwoord self.
Jy is lief vir *** sy alles vir jou gemaak het, so erg dat dit jou laat verdrink het.

Jy is lief vir die idee van liefde wat hierin gevorm word.
This is in Afrikaans***
Forgotten Jun 2018
Ik ben bang

Ik ben bang dat als ik het niet doe, niemand het doet
Ik ben te kapitein, ik moet het doen
Als niemand het doet, blijven we stilstaan
en stilstaan is achteruitgang
en voor achteruitgang heb ik geen tijd

En zelfs als zou ik het willen delen
Ik heb mezelf zo ingebouwd dat het niet eens kan
Ik leef van hokje naar hokje
Mijn hele kleurenschema af op één dag
Terwijl er maar één kleur mijn leven beheerst en dat is
Rood

De kleur van falen en het moet beter

Maar het kan niet beter,
het kan alleen maar slechter
De druppel die ooit de emmer liet overlopen is een zee geworden
En ik verdrink
Ik verdrink in alle taken die ik nog moet doen

En dan mag ik ook nog het water opruimen
Sorry, ik doe eens iets in het nederlands

— The End —