1

gledao je dugo svoju sen
zakrvavljenim očima
  grlo mu se grčilo

sekiru sa zida da ponese
u šumu
  šta bi drugo

inače često dovodi sebe
u takvu situaciju
  ne zbog nečeg patološkog

ne zbog neke skrivene želje
već zbog šume
  ona je i ovog puta kriva

usne su mu drhtale
šumom odzvanjao njegov dah
  drveće počelo da vrišti

suze cerove kvasile humus
no to ga ovog puta ne pokoleba
  ovog puta otići će mnogo dalje

na sekiru pade zrak
i ona umi njegovo telo
  svojim sjajem


2

mala fide
dim se vije mehovi nadimaju
  čekići biju

znojavi kovači brkove suku
piju vodu metal stenje
  pod serijom teških udaraca

crveni se još nerođena sekira
u agoniji nastajanja
  sijaju se oštri zub i uvo tupo

pa je utom zgrabiše klešta
sve zaneme
  sve sačeka prvi vrisak

susret sa vodom
mala fide
  šta avaj nastade


3

u početku beše raka
i on je plesao oko nje
  poslednji ples

uma atrofičnog
udovi mu leteli sekli etar
  bale kvasila mu lice

očiju zakrvavljenih
ni glasa da pusti
  zmije su stenjale upregnute

niz amove otrov se slivao
raka poče da biva jezero
  drveće spustilo grane

i sve više grdilo mu lice
o boli
  ples je bivao sve sporiji

ptice su sve tiše rikale
iz tame poče da se rađa tama
  grđa i crnja

muve su naokolo zujale
drveće počelo da vrišti
  suze cerove kvasile humus


4

i kako je plakala sekira
naišavši na kamen
  vatrene suze prštale naokolo

kamen se vrteo kamen je jeo
vatrene suze
  i zub oštriji postajaše

svetlost njena poče da izjeda tamu
grđu i crnju
  od one pređašnje

pade zrak na nagrđeno lice
i stade sa plesom
  zmijama skide jaram

umi udove svoje u jezeru
urlik zapara galamu oko njega
  i nastade tišina tišina tišina

kezio se njegov lik
sa mirne površine
  progledao je


5

u početku beše i šuma
prašuma beskrajna
  u umu njegovom atrofičnom

i u njoj on i ona u njemu
podjednako
  plakao on plakala i šuma

jeli jedno drugo
grlo mu se grčilo
  udovi sušili crni dani behu

anđeli su sletali
kljucali mu oči
  koje su bile voda

donosili vatru u prašumu
da sagori um njegov atrofični
  vatra se gasila

donosili i vodu vodu mutnu vodu bistru
belu crvenu zelenu bilo kakvu
  voda se gasila


6

išla je sekira iz ruke u ruku
brzo i sigurno
  kroz vatru kroz vodu

padale glave
padalo drveće
  zub oštriji uvo tuplje držalje crnje

od krvi od zemlje
sekira je kružila
  tog su dana žene crno mleko muzle

ah nesreće
ptice su sve divlje rikale
  muve su zujale

pauci se razmrežaše
između prstiju njegovih
  ključala je lava u grudima šume

kezio se njegov lik
sa mirne površine
  jezera


7

sa rukom stopila se sekira
skameni se dah pogled znoj
  kidao je dronjke od odeće

bale kvasila mu lice
konji su bili nemirni
  anđeoskim hučanjem šuma ga zvala

lišće je padalo sa drveća
magla proždirala etar
  ptice behu odletele

rožnjače mu se zabrazdiše
srce poče da kuca
  sekira urliče

anđeli behu odleteli
samo su muve zujale
  on penio

šuma hučala
jezero ključalo
  tišina


8

na kraju beše svetlost
prasvetlost beskrajna
  u umu njegovom atrofičnom

i u njoj on i ona u njemu
podjednako
  smejao se on smejala se i svetlost

jeli jedno drugo
grlo mu se širilo
  udovi listali crni dani behu prošli

demoni su izranjali
kljucali oči
  koje su bile vatra

donosili gmazove u svetlost
da opogane um atrofični
  gmazovi se sušili

donosili pegaze sa rogom
bele crvrne zelene bilo kakve
  krila im otpadala


9

stajali bi sekira i on stopljeni
u agoniji
  svetlost zaslepi oko njegovo

iz rožnjače kapala je lava
tuga poče da izjeda svetlost
  grđu i crnju od pređašnje

zub tuplji uvo oštrije držalje istrošeno
pade tren na nagrđeno lice
  i poče sa plesom

zmijama jaram na vrat
kezilo se njegovo lice sa dna rake
  progledao je


10

granulo je sunce i nesta svetlosti
zmije su strašno siktale
  upregnute

gledale kako se otrov iz jezera
pretvara u oblak
  oblak zakri sunce

i njegov um atrofični
udovi mu leteli
  pogađali ptice

muve su zujale
očiju zakrvavljenih
  pusti glas planine su se tresle

vetar poče da duva
umrsi mu kosu koža mu se ospe
  iz tabana poče korenje da niče


11

sva se magla upi u njega
on spusti sekiru u raku
  u raku doteče lava

i ne bi više zuba oštrog uva tupog
šume prašume svetlosti prasvetlosti
  jednostavno ne bi

na kraju beše
on
  u agoniji

postojao je

As I searched for an escapeOut of a path of oldDestiny Stumbled Me Back Onto a new path of goldAs follow the yellow brickDown the spiraling wayThere are obstacles and peopleThat try to lead me astrayI see you right nowWhere the two roads entwined Smiling Mischievously Having a motive in mindYour presence intoxicates meYour hands making my body like fireMaking me want to lose controlAnd tempting hidden desireBut as I start to wake upI see your true selfIts not another manIts another copy of himselfI abandoned that dark timeLeaving the man I loved thereFor he hurt me greatly Filling my life with despairDon’t fill my head with nonsenseWith Pretty words and hopeThey are just as usefulAs being in a hole without rope.You did good for a whileHaving me go with your deceptionBut now that you have let slip your natureIt has given me a clear new perception.You can not own meThis wild horse will not be tamedAnd if you hate me for thisI walk high unashamedSo I walk past youOn this path of shineCan promise that not again Will our paths entwineSo with my pride kept safeUnder protection and knifeNow I’m ready to beginA fresh new start for my life

IF I SAID TODAY, I DIDNT KNOW
WOULD YOU STILL WANT ME, WOULD YOU SSTAY, OR GO
WOULD IT CHANGE IT ALL, OR WOULD IT REMAIN AND GROW
COULD WE BE WHAT WE ARE WHY NOT, I ASK YOU NOW
WHAT I FEEL IT IS SO STRONG SO DEEP SO SCARY THOUGH
I AM CONFUSED A LOT AND OFTEN TOO, I KNOW THAT YOU KNOW
THAT IS TRUE, I CANNOT PROMISE WHAT I DO NOT KNOW
I AM WHO I AM AND ALWAYS WANT TO GROW, NOT CHANGE TO FIT,BUT BECOME A BETTER ME.
AND MOST TIMES I'M GOOD ENOUGH, FOR ME WHEN I'M NOT IT REALLY SHOWS
YOU HAVE BEEN HURT ALOT, BY SOME, BUT WHY CAN'T UPI SEE. THEY ARENT ME.
I AM HOPE. I TRY HARD TO COPE WITH A LOT DAILY.
I CANNOT CHANGE SO MUCH SO FAST SO DRASTICALLY.
I HAVE SO MUCH TO LEARN,  YOU JUST MAY NOT WANT TO SEE
THAT I'M NOT ALL YOU CRACK ME UP TO BE , ALREADY.
                                                                   10/23/14

on the film

there’s a story

and its told in black and white

in the writings

there’s a meaning

like when we stay up in the night

and in the winter

we dreamed that we would have our

life in our hands, and we’d be alrightwell now its summer

and you’re flashing me a light

in the middle of the night

i’ve always been running

and i ran into you

and i guess you ran in to me, too

but i’m still running

i don’t know what fromi don’t know where to

but i hope i’ll still have you

when it’s over

when our death is coming true

and if its true

when you say you can’t handle back ‘n’ forthand i’m too

misleading for what its worth

well, i’m sorry

but its a price you’ll have to pay

i never chose to be this way

a different person everyday

sometimes i don’t know what to say

can’t form the words like i could form some softened clay

i keep things in, but i don’t mean to keep them far away

i’m toughening upi’m getting righti love you, and thank

you for the fightsand your uppercut into meand how you

push my face into your kneeand your teethbreaking

sincerityand your hurtful honestyyeah it hurts mebut

what does not **** me makes me strongeri hope you hit

me a while longeri hope you’ll kiss me when i’m

weakwhen i am bleak and incomplete