Ik zie alleen de dingen die sterven, steen of potlood. De
aanklacht is welluidend, een thema. Er lang bij stilstaan maakt
je dwaas, verdwaasd. Een eed wordt het niet, episch ook niet.
De verblikte beschaving, ver- blikt. De mens leert zichzelf sardien
worden, als hij 't niet al eens was geweest. Het lot kijkt ons toe.
Ik zie alleen de dingen die sterven, wolken en zonnestralen.
Calamiteit, plastic. En herten worden afgeschoten in het bos.
Ik zie alleen de dingen die sterven, werelden vol, theorieën?
Intussen: wie zegeviert? De hieros gamos van tijd en aarde, mens
-usurpator, de vraatzucht. Prehistorie gemoderniseerd, 21ste eeuw.
The International World, 21st century.
