Gabi-gabi
Araw-araw
Segusegundo kong nag tatanong babalik pa kaya tong taong to.

Mag iipon pa kaya kami ng mga tansan galing sa soft-drinks na sabay naming iniinom.
Mag lalakad pa kaya kami habang may hawak hawak na fishball at kwek-kwek galing sa kanto ng Santa Rosario.

"Oy nasan kana?"
"Eto na pabalik na diyan, wait lang"

Ang madalas na usapan namin pag umaalis siya ng biglaan sa skwela.

Hindi abot akalain na hanggang ngayon nag tatanong parin ako nasan kana.
Para nakong sirang plaka sa paulit ulit na pag sasabi sa sarili ko ng "Babalik yan"

Sanay naman na ko eh.
Yung aalis ka bigla.
Ngunit nag bago ata ang ihip ng hangin.

Hindi kana bumalik,
Hindi ka manlang nag sabi ng "Wait lang".

Minsan iniisip ko padin na makikita kita.
Sa kalsada ng kung saan man.
Tatanungin kang muli,
"San ka ng galing?"

Ngunit hindi ko na aantayin ang sagot mo.
Lalakad ako at aalis.
*Hindi na muling magtatanong sayo.

Hi this is my spoken poetry that I made, I'm not a professional, So by the way I hope you like it. If you like this poem dont forget to like and share love you mga marupok. 😊

Mahal, hanggang saan ako
kakapit sa "PANGAKO" mo
hanggang kelan ko pang-
hahawakan yung "PANGAKO"
mona babalikan mo ko

Lahat ba ng "PANGAKO" mo ay
patuloy na mapapako
patuloy parin ba akong aasa
o dapat ba na bitawan kona
upang hindi na ko tuluyan pang
masaktan ng ganito

Iiyak, mag-tatanong sa sarili
kung hanggang kelan ako
magiging ganito?
kung hanggang kelan ako
magpapaka-tanga sayo

Nakakapagod na, pero mahal
padin kita, nakakasakit na, pero
umaasa padin ako, gusto ko ng
sumuko, pero paano kung
bumalik kapa kung kelan
sumuko na ko sa pag-asang
pinanghahawakan ko.

Sana ako'y mapatawad mo kung
ako'y tuluyan ng susuko at bibitaw
sayo, mahal kung hindi ko ito gagawin
patuloy padin akong makukulong sa
sakit at sa pag-asa kong babalik kapa

Sana ako'y maintindihan mo
paalam at ako'y tuluyan
ng lilisan at tuluyan ng bibitawan ang
"PANGAKO" mo na patuloy na nag-
papasakit sa damdamin ko.