Mijn ogen rollen nog,
mijn stenen vallen toch.
Veel ontgaat, ontglipt, besipt
de buizen op de straat,
veel verloopt en stopt
en stokt zelfs aan de praat.
We maken ons geen zorgen, zie ik aan de poort.
Het maakt al even niet meer uit, wie oma heeft vermoord.
Het recht om zo te denken, lijnen over wie iets zegt
zonder zelf te schenken.
Ik zei het menigmaal, wie dit bedacht heeft die
is vast bezopen of simpel
weg een geniaal.
houd afstand, alstublieft.
