Oh anong anghang, asim at pait
Na sa kasawian ako ay idawit

Sadyang kayhapdi ng mga parinig
Ang turing sa akin ay higit pa sa manlulupig

Inuusig nang lubos ang aking konsensiya
Kayraming gabing binangungot, pinaluha

Ganito ba ang katarungang nais kong makamit?
Para akong hinuhubaran ng damit!

Parang pinipilipit ang aking mga bisig
Ako na nang-usig ang siya pang inuusig

Oh nakakahiya at nakapanghihina
Dahil alam kong batid na ang aking nagawa

Oh dulutan ng lunas ang kaluluwang may karamdaman
Huwag itong hayaan na malugmok sa kadiliman!

-11/13/2014
(Dumarao)
*My Cursed Poems Collection

Dalawang salita, na maraming pinaluha
Maraming bagay, na hindi nagawa
Pinangakong habang buhay tayo ay magsasama
Mga pangarap natin unti unting nawala

Ako ay umasa, sa buka ng iyong bibig
Masarap sa tenga, masakit sa dibdib
Sinabi **** ako lang wala ng iba
Pero sa likod nito’y kayo na palang dalawa

Akoy parang tanga, na naniniwala sa iyo
Ako’y sunod sunuran na para bang aso
Hindi ko mawari, bakit nagtitiis ako
Ganito ba ang umbig sa isang tulad mo?

Kahit akoy niloloko na ng harap harapan
Sinabihan ng tanga at nagbubulag bulagan
Hindi ko parin magawang iwanan ka
Dahil kumapit ako sa salitang sinabi mo “mahal kita”

Sinabi **** Mahal kita wala ng iba,
Yan ay tanda ko pa, sa aking ala-ala
Ngunit ang totoo ay hindi naman pala
Dahil hindi lang ako marami pang iba

Mahal kita yan ang salita
Na ang tao’y madalas pinaglalaruan
Wag **** sabihin kung hindi naman bukal
Dahil masakit umasa sa isang MAHAL KITA

Hindi makatulog sa wastong oras
Hindi rin makakain sa saktong oras
Laging walang gana
Tanging ikaw na lamang ang natitrang pag-asa

Upang manumbalik sa dating sigla
Ang babaeng minahal ka ng sobra
Ngunit pinili **** iwanan siya
Sinaktan at pinaluha mo siya

Ang babaeng tulad niya ay walang ibang ginawa
Kundi intindihin at pakinggan ka
Ngayon hindi mo magawa iyong hinihiling niya
Sapat na sa kanya na makita kang masaya

Ngunit siya kaya niyang gawin lahat
Kaya niyang tiisin yung sakit
Minahal ka niya ng tapat
Ngunit ang iyong isinukli ay walang iba kundi sakit

Ngayon, iiyak siya ng biglaan
At ikaw ang tanging dahilan
Gigising siya ng alas tres ng umaga
Upang tanungin sa sarili niya

Bakit mo ba siya iniwan?
Dahil hindi niya ito dapat ngayon nararamdaman
Kahit masakit tinuturuan ko ang sarili ko
Na kalimutan kita kahit hindi ko kaya

Darating rin ang tamang tao
Na sa akin ay nakatadhana