Sa gabing ito, isinulat ko ito para sayo.
Ito ang una’t huling sulat ng pagibig ko para sayo.
Hanggang sa mag tagpo tayong muli.
Dahil sa mga oras na ito’y wala na ako sayong tabi.
Nasa dakong malayo man ako’y, naririnig ko ang ‘yong lambing,
Kung papano mo ako’y tawagin at muling marinig kahit sa pag himbing.
Naalala ko pa kung papano mo ako awitan,
Awit mo nang una kang iniluwal sa sinapupunan,
Yun na nga siguro ang pinaka magandang kantang narinig namin ng iyong ina,
Parang himig ng isang anghel sa tuwi-tuwina.
Ang iyong iyak ay parang mga perlas na isinaboy sa kalawakan,
At bawat kinang ng bituwin ay makikita sa aming mga luha.
Isang gabi, nakaramdam ka ng sobrang pagod.
At hindi mo alam na nandoon ako,
Habang naabutan kitang natutulog sa mesa,
At kaya kinarga kita sa Aking mga bisig, At umiyak ka ng umiyak.
Na parang may masamang panaginip.
Nasa bisig kita nang gabing iyon,
At doon, nakatanggap ka ng pahinga,
Habang nasa malalim na pagkaka-tulog,
At sa wakas, narinig ko mula sa iyo
Ang pinakamagandang salita, “Papa,” naluluha ka.
Hindi ko man ito narinig hanggang sa ikaw ay nagdalaga,
Ibulong mo lang at ako’y parang isang hangin,
Na dadapo’t hahawak sa iyong pisngi.
Narinig na ng mga unan mo ang mga salitang dapat “ako”,
Dapat ako yung pinagsabihan mo nung una kang bumagsak sa skwela,
Nung una kang nagmahal, at umiyak sa pagkakadapa.
Ngunit narinig rin naman ng bawat sulok ng kuwarto mo
Ang mga ibinubulong ko noon sa iyo tuwing natutulog ka nung sanggol kapa,
Habang yakap-yakap Kita, at nakabaon sa dibdib Ko
Ang mukha **** nasa malalim na pagkakahimbing.
Maigting ding nagmamasid ang iyong orasan noong ipinangako Ko sayong
Inilaan Ko na ang bawat patak ng segundo sa pag-aalaga sa iyo,
na hinding-hindi Akong magsasawang pag-ingatan ka,
Tumigil man sa pagpihit ang lahat ng orasan sa mundong ibabaw,
Kitilin man ang bawat bateryang nagbibigay-buhay sa bawat saglit,
Sa bawat pintig ng oras na hindi mabilang ngunit di ko narin maibabalik.
Higit sa lahat, narinig Ako ng mga pader ng kuwarto mo,
Noong unang gabing ginawa Kong umaga para masilayan ko ang lahat,
Noong una kong sinabing mahal kita at kahapon,
Ngayon o bukas at magpakailanman –
Ang mga parehong gabing paulit-ulit Kong sasabihin sayong higit ka sa kalawakan,
Na hindi Ako natutulog at ikaw at ikaw ang tanging tanawing tatanawin.
At habang parating na muli ang umaga at gigising na ang lahat,
Ay sana manahimik ang kuwarto mo.
Ngunit sa katahimikan nito'y sana'y mabuksan
Ang lihim ng mga narinig niyang mga sinabi Ko.
Narinig na ng bawat sulok ng kuwarto mo
Ang mga Salitang laan lamang sayo at sa mga gabing ito
at sa susunod pa'y haharanahin Kita ng parehas na himig
At susuyuin ng parehas na timpla ng pag-ibig.
At hindi Ako magbabago, mahimbing ka man ngayo'y
asahan **** ang bukas mo'y kasama pa rin Ako kahit nasa kabilang dako.
Matulog ka na, Anak.
Dedicated to Mariss Rio and her Papa
