Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Cry Sebastian Feb 2010
Met jou patetiese pantomiem teen n God wat jy haat
verkrag jy harte en bevestig sy bestaan.

*** seer voel jou vuiste as jy slaan na die wind?
*** groot voel jou ego met die roem wat jy vind?

Swakelinge swig soos skape voor jou opstand en hype
Jou talent is verduister in verganklike tripe.

Jy is nie die eerste of laaste wat laster,
wat liefde verloor met die haat wat jy koester.

Ons is almal maar net wasems wat verdwyn in die mis
tot verniet gaan ons woede en onheilige twis.

Daar is nog genade terwyl die son skyn
om omkeer te maak van die krakende pyn.
Everyone loves to talk ****
Poets
Activists
Novelists
Academics
Professors the most

Summon them up
get a consensus

(the kikuyu are a model
not the annoying vermin of the jewish suburb)

Fear is the core.
America,
Fear is yr core.

Capitalism and all its intricacies
and its lies
its imminent failure

(anorexics in red shirts laugh in hell)

Marx and Chomsky
and Precious

Open a window-
crack that-
BREAK OPEN A WINDOW IN THE WALL

let the mist leave
it will only consume you if you learn to use it instead of oxygen

A clear room will be a safe space
to paint
and film
and write
and dry off

To talk a los otros sobre Spanish y la omkeer
AW May 2018
Morgen is de minste zorg
Zonder waterval aan vragen
Waarom? Wat? *** wil je dat ik dat doe?
Nu
Is altijd meer dan honger,
Gisteren nooit minder dan spijt

Het leven leest voor uit de legende
Maar leeft die niet
Nog steeds roepen de weken om stilstand
De uren om snelheid
De seconden om jou

En dus geef ik mij over
Aan de afkeer, de omkeer, de terugkeer, de wederkeer
Wederom went de nieuwe start
Tot elke gedachte versmelt tot vervreemding
Van voordeur, gewoonte en de geur van dat huis

Waar ooit thuis was is nu een regel,
Een vooroordeel dat schreeuwt 'nooit meer'
Een wereld te leren leidt altijd tot anders
Maar het keerpunt komt,
Onherroepelijk
Zoals geen dag zó steekt dat hij nooit stopt

Zo is morgen de minste zorg
En jij het verschiet dat elk keerpunt doet lonken

— The End —